сама...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае:
1) накіраванасць дзеяння (названага ў другой частцы) на самога сябе, напр.: самазабеспячэнне, самакантроль, самаабман;
2) здзяйсненне чаго-н. без дапамогі збоку, адвольна, аўтаматычна, напр.: самаразбурэнне, саманаладка, самаразрадны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
святкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак., што і без дап.
Адзначаць свята або якую-н. падзею, знамянальны дзень.
С.
Новы год.
С. юбілей пісьменніка.
|| зак. адсвяткава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.
|| наз. святкава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спазні́цца, спазню́ся, спо́знішся, спо́зніцца; зак.
1. З’явіцца пазней, чым трэба.
С. на самалёт.
2. з чым, з інф. і без дап. Не паспець зрабіць што-н. своечасова.
Спазнілася падаць дакументы.
|| незак. спазня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ула́сна.
1. пабочн. сл., са словам «кажучы» або без яго. Па сутнасці, на самай справе.
Я, у. кажучы, не чакаў такога.
2. часц. Ва ўласным разуменні слова.
За тэкстам літаратурнага сцэнарыя пачалася ў. рэжысёрская работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ча́хнуць¹, -ну, -неш, -не; чах, -хла; -ні; незак.
1. Дрэнна, слаба расці; сохнуць, вянуць.
Ярына чахла без дажджу.
2. Станавіцца слабым, кволым, нядужым.
Дзіця чахне на вачах.
|| зак. зача́хнуць, -ну, -неш, -не; зача́х, -хла; -ні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гід, ‑а, М ‑дзе, м.
1. Праваднік-прафесіянал, які абслугоўвае турыстаў. Я люблю знаёміцца без гідаў, Без ніякіх там праваднікоў З новым горадам ці краявідам, Плошчай, гмахам, засенню садоў. Танк.
2. Даведнік для падарожнікаў і турыстаў з указаннем славутых мясцін.
[Фр. guide.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.
Падвяргаць пакаранню, кары. Караць па закону. Караць здраднікаў. □ Караюць баязліўцаў смерцю — Такі закон, закон вайны. Бачыла. // Асуджаць, дакараць. Сягоння я ў душы сябе караю, Чаму я без цябе, чаму адзін. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагрэ́ць, ‑граю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., каго-што і без дап.
Грэць некаторы час. У хаце Святланка і без таго насядзелася. То няхай хоць сёння сонца яе пагрэе як мае быць. Васілёнак.
•••
Пагрэць рукі — тое, што і нагрэць рукі (гл. нагрэць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спе́шна, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.
Разм. Стан паводле дзеясл. спяшацца (у 1 знач.); паспешнасць. Пісьмо, відаць, пісалася ў спешцы. Было яно напісана вялікімі, нязграбнымі літарамі, без усялякіх знакаў прыпынку. Асіпенка. [Таўлай] працаваў, як сапраўдны мастак, многа, але без спешкі. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упрыты́к, прысл.
Разм. Блізка, без прамежку, шчыльна прымыкаючы да чаго‑н. Моцныя дубовыя дошкі, без адзінай шчылінкі, збітыя ўпрытык, апаясвалі сядзібу хутара. Лупсякоў. Стол быў пастаўлены насупраць акна, упрытык да падаконніка; на стале стаяла гліняная паліваная ваза з пажухлымі кветкамі. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)