выбаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбаўляць — выбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбе́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбельваць — выбеліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбіваць — выбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбіраць — выбраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выблытваць — выблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбрываць — выбрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбяга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбягаць — выбегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывалака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вывалакаць — вывалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывала́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вывалакваць — вывалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выва́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выварваць — выварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)