хво́расць, ‑і, ж.

Разм. Хвароба, недамаганне, хваравіты стан. Хворасць у дзеда з гадамі не прайшла, а большала. Сачанка. У Мікалаеўшчыне розныя рэўматычныя хворасці выганялі з дапамогай мясцовай гразі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаргава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. чаргаваць і стан паводле знач. дзеясл. чаргавацца. Рух, дзеянне ў апавяданні перадаецца амаль выключна зменай, чаргаваннем настрояў героя і развіццём думкі. Каваленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

condition1 [kənˈdɪʃn] n.

1. стан;

in good condition у до́брым ста́не

2. pl. conditions умо́вы, абста́віны, вару́нкі;

adverse weather conditions неспрыя́льнае надво́р’е;

under existing conditions пры да́дзеных умо́вах

3. умо́ва;

on condition that з умо́ваю, што/пры ўмо́ве, што

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

revert [rɪˈvɜ:t] v. (to)

1. вярта́цца (у папярэдні стан)

2. вярта́цца (да ранейшай тэмы);

I’d like to revert to the first point of our discussion. Мне хацелася б вярнуцца да першага пункта нашага абмеркавання.

3. law вярта́цца (пра маёмасць, правы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

misrule

[,mɪsˈru:l]

1.

n.

1) благо́е або́ неразу́мнае кірава́ньне

2) стан бязла́дзьдзя, бязла́дзіца f.; замяша́ньне n.

the misrule of mobs — бязла́дзьдзе нато́ўпу

2.

v.t.

дрэ́нна, няўда́ла кірава́ць чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пасвянці́ць, пасве́нціць ’асвяціць’ (Шат., Сл. ПЗБ) з польск. poświęcić ’тс’; пасвячэ́нне ’пасвячэнне (у духоўны стан)’ з польск. poświęcenie ’тс’. Мена ц > ч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Руцьмя́ны ’рутавы, упрыгожаны рутай’ (Кліх.; маладз., Гіл.), руцьвя́ны ’тс’ (Стан.). Ад рута (гл.) з рэдкім суфіксам ‑мян‑, паводле Карскага (2–3, 43).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сто́ма ‘аслабленне; расслабленне; зморанасць’ (ТСБМ, Бяльк., Стан.). Аддзеяслоўны назоўнік ад стамі́цца, што да тамі́ць (гл.). Беларуска-ўкраінская ізалекса, параўн. укр. сто́ма ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Талёвы ’высокі, стройны чалавек’ (Жд. 3). Паланізм, параўн. taljowy, прым. ад talja ’талія, стан’ (гл. талія), параўн. талісты ’стройны, зграбны’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тахт ’такт’: у тахт ’у адпаведнасці з рытмам’ (шальч., Сл. ПЗБ), та́хта: да тахты ’тс’ (Стан.), та́хта ’такт, вытрымка’ (Сцяшк.). Гл. такт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)