вытраўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытравіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытручваць — вытруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вапнава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вапнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́чанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. варочаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варсава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. варсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. віраваць (вірыць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясцэ́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абясцэньваць — абясцэніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясшко́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абясшкоджваць — абясшкодзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авало́данне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. авалодваць — авалодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авало́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. авалодваць — авалодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)