адто́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтопліваць — адтапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адточваць — адтачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтушоўваць — адтушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтыкаць — адаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аду́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адурваць — адурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адурма́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адурманьваць — адурманіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адухаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адухаўляць — адухавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адушаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адушаўляць — адушавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адхіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адхінаць — адхінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адціраць — адцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)