атычко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. атычкоўваць — атычкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афарбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. афарбоўваць — афарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахало́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахалоджваць — ахаладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́хканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахоўваць; ахова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяжа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацяжарваць — ацяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацякаць — ацячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацярэ́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацярэбліваць — ацерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачалаве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачалавечвацца — ачалавечыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачу́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачуньваць — ачуняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)