адраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адрастаць — адрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адседжваць — адседзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адска́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адскакваць — адскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адско́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адскокваць — адскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адскраба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адскрабаць — адскрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адскрэ́бванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адскрэбваць — адскрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсмо́ктванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсмоктваць — адсмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсто́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адстойваць, адстойвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адстройваць — адстроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсыла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсылаць — адаслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)