discount2 [dɪsˈkaʊnt] v.
1. finance дыскантава́ць (рабіць скідку пры продажы тавару); памянша́ць цану́
2. перан. ста́віцца з недаве́рам (да чаго-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
endanger [ɪnˈdeɪndʒə] v. пагража́ць, ста́віць пад пагро́зу; рабі́ць небяспе́чным;
This crisis endangers the future of the company. Гэты крызіс пагражае будучыні кампаніі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
compliment2 [ˈkɒmplɪment] v.
1. рабі́ць/гавары́ць кампліме́нты, хвалі́ць
2. віта́ць; віншава́ць;
compliment smb. on his progress віншава́ць каго́-н. з по́спехам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wager2 [ˈweɪdʒə] v. dated or fml ісці́ ў закла́д;
wager on smth. ста́віць на што-н.; рабі́ць ста́ўку на што-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
boss2 [bɒs] v. (about/around) зага́дваць (у непрыемнай, грубай або раздражняльнай манеры);
Stop bossing me around! Хопіць загадваць мне, што рабіць!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
breach2 [bri:tʃ] v.
1. паруша́ць пагадне́нне/абяца́нне і да т.п.
2. рабі́ць прало́м або́ дзі́рку (у сцяне, агароджы і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
наме́рен в знач. сказ. / я наме́рен э́то сде́лать я ма́ю наме́р (ма́юся) гэ́та зрабі́ць;
что вы наме́рены де́лать? што вы мярку́еце (збіра́ецеся, ду́маеце, ма́еце) рабі́ць?;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
попы́тка спро́ба, -бы ж.;
предпринима́ть попы́тки рабі́ць спро́бы; (пытаться) спрабава́ць;
пе́рвая попы́тка спорт. пе́ршая спро́ба;
◊
попы́тка не пы́тка погов. купі́ў не купі́ў, а патаргава́ць мо́жна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
◎ Ко́яцца ’здзекавацца’ (Сл. паўн.-зах., Сцяшк.). Укр. коїти ’рабіць штосьці нядобрае’, коїтися ’адбывацца (пра штосьці нядобрае)’, польск. koić się ’тс’. Магчыма, да чын (гл.) (ЕСУМ, 2, 501–502).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лату́хаць ’рабіць шумлівы стук’ (КЭС, лаг.). Гукапераймальнае, як полац. лататух‑лататух ’гук, які ўтвараецца пры руху з падскокамі’. Параўн. лататы, а таксама рус. лотоха, лотыхать (Фасмер, 2, 523).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)