містыфіка́цыя

(фр. mystification, ад гр. mystes = які ведае таінства + лац. facere = рабіць)

наўмыснае ўвядзенне каго-н. у зман (напр. жартоўная м.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

настрыфіка́цыя

(ад лац. noster = наш + facere = рабіць)

прывядзенне ў адпаведнасць дыпломаў, выдадзеных замежнымі вышэйшымі навучальнымі ўстановамі, з дыпломамі айчынных навучальных устаноў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

уніфіка́цыя

(ням. Unifikation, ад лац. unus = адзін + facere = рабіць)

звядзенне чаго-н. да адзінай формы, да адзінай нормы (напр. у. арфаграфіі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

хапа́цца

1. (за што-н) gréifen* vi (nach D); sich fésthalten* (an D) sich (án)klámmern (an D) (чапляцца);

2. (пачынаць што-н рабіць) gréifen* vi (за што-н zu D); unternéhmen* vt (рабіць);

хапа́цца за ро́зум zur Vernúnft kómmen*;

хапа́цца за сало́мінку sich an éinen Stróhhalm klámmern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

1. з кім і без дап. Гаварыць або рабіць што‑н. несур’ёзна, смехам, для пацехі. Звінелі коні цуглямі, Паводдзе з плота рвалі, А з коннікамі смуглымі Дзяўчаты жартавалі. Гаўрусёў. // Весела вастрасловіць. — А ты, бачу, не забыў, што граблямі завецца, — жартаваў старшыня. Васілевіч.

2. з каго-чаго і без дап. Насміхацца, кпіць. Партызаны жартавалі з дзеда: — Ажэнім вас, дзед Цімох, навошта вам бабылём прападаць. Шчарбатаў.

3. з кім-чым. Несур’ёзна, безуважна адносіцца да каго‑, чаго‑н., недаацэньваць каго‑, што‑н. Са здароўем чалавека жартаваць нельга. Шахавец. З хваробай не жартуй: яшчэ другім наваратам адкінецца... Якімовіч.

4. Гаварыць, рабіць што‑н. нарокам, легкадумна. — Прыйшоў сватаць тваю малодшую дачку за цара Пастаянца. — Ну што ж, сватай, калі не жартуеш. Якімовіч.

•••

Жартаваць (гуляць) з агнём — рабіць тое, што можа пацягнуць за сабой непрыемныя вынікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rehearse

[rɪˈhɜ:rs]

1.

v.i.

практыкава́цца

2.

v.t.

1) рабі́ць рэпэты́цыю

2) паўтара́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

specialize

[ˈspeʃəlaɪz]

v.i.

1) спэцыялізава́цца

2) рабі́ць (-ца) спэцыфі́чным; прыстасо́ўвацца; абмяжо́ўваць, звужа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

denaturalize

[,di:ˈnætʃərəlaɪz]

v.t.

1) рабі́ць ненатура́льным, шту́чным

2) пазбаўля́ць ране́й да́дзенага грамадзя́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

have a stab at, make a stab at

спрабава́ць, рабі́ць спро́бу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

strengthen

[ˈstreŋӨən]

1.

v.t.

узмацня́ць; мацава́ць, рабі́ць мо́цным

2.

v.i.

мацне́ць, узмацня́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)