асна́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аснашчваць — аснасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асноўваць — аснаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асочваць — асачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аспрэ́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аспрэчваць — аспрэчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астру́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. астругваць — астругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. астываць — астыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асушваць — асушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асэнсо́ўванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асэнсоўваць — асэнсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асяда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асядаць — асесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атава́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. атаварваць — атаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)