Verbum

паглы́блены, -ая, -ае.

1. Грунтоўны, сур’ёзны.

П. псіхалагічны аналіз.

2. Засяроджаны на чым-н., заняты чым-н.

П. ў свае думкі.

|| наз. паглы́бленасць, -і, ж.

адміністрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Пра адміністрацыю: кіраваць чым-н. (спец.).

2. перан. Кіраваць чым-н. фармальна, бюракратычна (неадабр.).

|| наз. адміністрава́нне, -я, н.

панаваро́чваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

1. Наварочаць, накідаць, нагрувасціць у вялікай колькасці.

П. зямлі.

2. што чым. Прыкрыць, навярнуўшы чым-н.

П. міскі каструлямі.

разупэ́ўніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак., у чым.

Страціць упэўненасць у чым-н.

Р. ў сваіх меркаваннях.

|| незак. разупэ́ўнівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. разупэ́ўненне, -я, н.

умаўча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак., аб чым або пра што.

Тое, што і умоўчаць.

У. аб недахопах.

|| наз. умаўча́нне, -я, н.

спецыялізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся; зак. і незак., на чым, па чым, у чым.

1. Набыць (набываць) спецыяльныя веды, якую-н. спецыяльнасць.

С. па садаводстве.

2. Дзейнічаць, развівацца ў выразна акрэсленым кірунку; мець спецыяльнае прызначэнне.

С. па вытворчасці гадзіннікаў.

|| наз. спецыяліза́цыя, -і, ж.

тым, часц. ўзмацн.

1. Ужыв. з прыметнікамі і прыслоўямі вышэйшай ступені, каб падкрэсліць большую ступень праяўлення прыметы.

2. У спалучэнні са злучнікам «чым» выкарыстоўваецца ў складаных сказах з даданымі супастаўляльнымі.

Чым бліжэй восень, тым карацейшыя дні.

Чым госць радзейшы, тым мілейшы (прыказка).