constituent​1 [kənˈstɪtjuənt] n.

1. вы́баршчык, член вы́барчай акру́гі

2. скла́днік, састаўна́я ча́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

евангелі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Укладальнік Евангелля.

2. Член абшчыны евангельскіх хрысціян.

|| ж. евангелі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).

|| прым. евангелі́сцкі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

hanzeata

м. гіст. ганзеец; член ганзы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

anglikanin

м. англіканін; член англіканскай царквы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

związkowiec

м. член прафсаюза; чалец прафзвязу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

czł.

= członek — сябра, чалец, член; чл.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бортінжыне́р, ‑а, м.

Член экіпажа самалёта, касмічнага карабля, адказны за стан і работу матораў, абсталявання, апаратаў і прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самура́й, ‑я, м.

Член прывілеяванага ваенна-феадальнага саслоўя дробных дваран у феадальнай Японіі. // Разм. Прадстаўнік рэакцыйнай японскай ваеншчыны.

[Япон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трудаві́к, ‑а, м.

Гіст. У пачатку 20 ст. у дарэвалюцыйнай Расіі — член дробнабуржуазнай палітычнай арганізацыі, дэпутат Дзяржаўнай думы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

элімінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) элімінацыю. Элімінаваць перашкоду. Элімінаваць невядомы член з ураўнення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)