Мі́таць ’хутка насіць, вазіць, цягаць што-небудзь’, ’хутка есці’ (Крыў., Са сл. Дзіс.). Балтызм. Параўн. mitrùs ’хуткі, лоўкі’, mìtrinti ’рабіць хутка, лоўка, умела’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паскок ’хуткі бег сабакі’ (Інстр. II), ’скачок на месцы’ (ТСБМ). Да па‑ і скака́ць (гл.). Параўн. польск. poskocz ’назва сабакі’, poskok ’падскок, скокі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Перачэ́ркнуць ’пераскочыць’ (Сцяшк. Сл.). Мабыць. больш імаверна можна дапусціць генетычную сувязь з гукапераймальным імітатывам чэрні — пра хуткі рух, параўн. гродз. чэрхагіь ’чыркаць, запальваць запалкі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trigger1 [ˈtrɪgə] n.
1. куро́к;
pull the trigger спусці́ць куро́к; прыве́сці ў дзе́янне (перан.)
2. штуршо́к, пачатко́вы і́мпульс
♦
quick on the trigger імпульсі́ўны, ху́ткі на спра́ву
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
career1 [kəˈrɪə] n.
1. заня́так; прафе́сія
2. жыццёвы шлях
3. кар’е́ра; по́спех
4. ху́ткі бег, кар’е́р;
in full career на ўсю́ моц, наўска́ч, на ўсю́ сі́лу, стрымгало́ў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hotheaded
[,hɑ:tˈhedɪd]
adj.
1) запа́льчывы, ху́ткі на злосьць; “гара́чая галава́” (пра чалаве́ка)
2) неразва́жлівы, імпульсі́ўны; упа́рты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
факстро́т, ‑а, М ‑роце, м.
Хуткі рытмічны танец чатырохдольнага размеру, а таксама музыка да гэтага танца. [Люба] закружылася па пакойчыку не то ў нейкім вальсе, не то ў факстроце. Лынькоў. У пасаджанай набок новенькай шапцы, з залацістай эмблемкай чыгуначнікаў. [Вася] бадзёра наігрываў вясёлы факстрот, склікаючы да сябе суседскую моладзь. Ракітны.
[Англ. fox — ліс і trot — хуткі крок.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жостры ’хуткі, спрытны’ (Песні сямі вёсак), жо́сткі ’шустры’ (Нас., Касп.). Рус. дыял. сімб. жу́стро ’бойка, шустра’. Відаць, вынік кантамінацыйнага ўзаемадзеяння слоў шустры, жорсткі, востры. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мі́гі, на мігі, на мігах ’размаўляць пры дапамозе жэстаў, знакаў’ (ТСБМ), польск. (rozmawiać) na migi ’тс’. Да міг (гл.), ’мірганне’ > ’кароткі ў часе, хуткі рух’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
quick
[kwɪk]
1.
adj.
1) бо́рзды, жва́вы, ху́ткі; бы́стры (пра ваду́); ке́млівы
2) каро́ткі
a quick visit — каро́ткія адве́дкі
3) ху́ткі
a quick reply — ху́ткі адка́з
4) ча́сты
a quick pulse — ча́сты пульс
2.
n.
чу́лае ме́сца
Their insults cut him to the quick — Іхныя абра́зы крану́лі яго́ за жыво́е
3.
adv.
гл. quickly
quick temper — запа́льчывасьць
•
- quick wit
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)