лі́шак, -шку м. изли́шек; избы́ток, избы́точность ж.;

л. хле́ба — избы́ток хле́ба;

ная́ўнасць лі́шкаў — нали́чие изли́шков;

л. тава́раў — избы́ток това́ров;

○ з лі́шкам — с изли́шком; с ли́шком, с ли́шним; с лихво́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

breadboard

[ˈbredbɔrd]

n.

1) до́шка для рэ́заньня хле́ба, стальні́ца f.

2) Tech. про́бная мадэ́ль прае́кту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

акра́ец м разм (хлеба, пірага і г. д) Brótkanten m -s, -; ein Ränftchen Brot (маленькі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

каму́нія

(польск. komunia, ад лац. communio = супольнасць)

1) прычасце, прыняцце асвячонага хлеба і віна;

2) трэцяя частка імшы ў касцёле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адкавялі́ць, ‑вялю, ‑веліш, ‑веліць; зак., што і чаго.

Разм. Адрэзаць вялікі кавалак (хлеба, сала і пад.); адкроіць. Старшына ледзь прыкметна паціснуў плячыма, падміргнуў насмешліва хлопцам і, мнагазначна кашлянуўшы, адкавяліў кавалак сала. Васілевіч. [Паўлік] пабег у хату, адкавяліў лусту хлеба, пасыпаў яе соллю і вынес Андрушку. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́ля, прыназ. з Р.

1. каго-чаго. Выражае мэтавыя адносіны, ужыв. пры абазначэнні асобы ці прадмета, у інтарэсах якіх здзяйсняецца што-н.

Д. агульнай справы.

Я зраблю гэта д. вас.

2. чаго. Выражае мэтавыя адносіны, ужыв. пры абазначэнні мэты дзеяння.

Д. адпачынку.

Д. кавалка хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цю́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Разм. Ежа з квасу або малака і накрышаных кусочкаў хлеба, скарынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чо́рствы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і чэрствы. [Паўлюк] цяпер ішоў дадому, жаваў чорствую скарынку хлеба і думаў. Колас. Я ведаў, што ты — пацалунак, Ты — дружба і радасць, Ты — чорствага хлеба скарынка І сок вінаграда. Танк. Са смакам дзеці хлеб той елі, Акрайцы чорствыя да крошкі; А бацька, успомніўшы ляцелі, Сяброў скалечаных, бамбёжкі, Гатоў быў рушыць зноў дарогай, Дзе кроў праліў, пазнаў шпіталі, Каб дзеці хлеба больш такога Ў жыцці сваім павек не зналі. Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нае́сціся сов. нае́сться, наку́шаться;

н. хле́ба — нае́сться (наку́шаться) хле́ба;

до́бра н. — хорошо́ нае́сться (наку́шаться);

◊ н. жале́знага бо́бу — запасти́сь терпе́нием, прояви́ть упо́рство;

блёкату нае́ўся — белены́ объе́лся;

нае́лася жа́ба гра́зі — вороти́ть ры́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сашчыпа́ць сов.

1. сощипа́ть;

аве́чкі ~па́лі ўсю траву́ — о́вцы сощипа́ли всю траву́;

с. скары́нку з буха́нкі хле́ба — сощипа́ть ко́рку с буха́нки хле́ба;

2. исщипа́ть;

с. усе́ ру́кі — исщипа́ть все ру́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)