mink

[mɪŋk]

n., pl. minks

1) но́рка f.

2) но́ркавае фу́тра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

raccoon, racoon

[ræˈku:n]

n.

1) яно́т -а m.

2) яно́тавае фу́тра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wolverene, wolverine

[ˈwʊlvəri:n]

n.

1) расама́ха f.

2) фу́тра з расама́хі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

і́лька, ‑і, ДМ ільцы; Р мн. ілек; ж.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, які водзіцца ў Паўночнай Амерыцы. // Футра гэтага звярка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казлі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да казла. Казліны рог. // Зроблены са шкуры казла. Казлінае футра. // Такі, як у казла. Казліная барада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́цікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да коціка ​1 (у 2 знач.). Коцікавы промысел. // Зроблены з футра коціка. Коцікавая шапка. Коцікавы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мілісці́н ’від тканіны’ (рагач., Мат. Гом.). З малескін ’вельмі шчыльная баваўняная тканіна’ — праз рус. молескин з англ. moleskin ’футра крата’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nutria

nutri|a

ж. заал. нутрыя (Muopotamus coypus Mol.);

futro z ~i — футра з нутрыі; нутрыевае футра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́хра, ‑ы, ж.

Прыродная мінеральная фарба жоўтага або чырвонага колеру. Футра ў ката было вельмі прыгожае. Дымчата-рыжае, трохі ў бруднаватую вохру. Караткевіч.

[Грэч. ōchros — бледна-жоўты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bísam

m -s, -e i -s анда́травае фу́тра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)