чапля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. за каго-што. Кранаць, датыкацца, зачэпліваючы што-н.

Кузаў машыны чапляўся за галіны.

2. за каго-што. Хапацца, трымацца за што-н.; падчэплівацца, павісаць на чым-н.

Ч. на плот.

Дзяцел чапляецца кіпцюрамі за кару.

Ч. на падножку трамвая.

3. перан., за што. Імкнуцца любым чынам утрымаць, зберагчы што-н.; выкарыстаць усе сродкі, магчымасці для дасягнення чаго-н.

Усё старое ўпарта чапляецца за жыццё.

4. перан. Прыдзірацца да каго-, чаго-н.; прыставаць да каго-н.; назаляць (разм.).

Чаго ты да мяне чапляешся?

|| наз. чапля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

héilig

a святы́; свяшчэ́нны

~ hálten* — прытры́млівацца, трыма́цца (царкоўнага свята)

~ spréchen* — vt рэл. кананізава́ць, далуча́ць да лі́ку [со́нму] святы́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

efface

[ɪˈfeɪs]

v.t.

1) сьціра́ць, заціра́ць (на́піс)

2) informal сьціра́цца

to efface oneself — стара́цца быць незаўва́жаным, трыма́цца ў цяні́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фанабэ́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

Разм. Трымацца з фанабэрыяй; задавацца. — Ды ты ж [Віктар] сам вінаваты, — агрызнуўся Мірон. — Перад кім было фанабэрыцца, што спрытна спраўляешся з гэтай праклятай душагубкай? Маўр. — Хопіць вам, — умяшалася маці Рыгоркі. — Ты, сынок, не пярэч бацьку. Калі голад за спінай стаіць, фанабэрыцца няма чаго. Курто. [Высеўка] ж, як вып’е чарку ў суседзяў на радзінах ці на вяселлі чужым, таксама фанабэрыцца: — Пражыву! Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

влачи́ть несов.

1. книжн., уст. валачы́, цягну́ць;

2. перен. (с сущ. жизнь, век, дни) гібе́ць, марне́ць;

◊

влачи́ть жа́лкое существова́ние ледзь жыць; ледзь трыма́цца; гібе́ць, марне́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́ра​1

(польск. maniera, ад фр. manière)

1) спосаб што-н. рабіць, прыём, прывычка (напр. м. размаўляць);

2) знешняя форма паводзін (напр. м. трымацца);

3) сукупнасць творчых асаблівасцей пісьменніка, мастака, музыканта, яго індывідуальны стыль, а таксама адметныя рысы якога-н. твора мастацтва, чыйго-н. выканання мастацкіх твораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

sztywno

1. цвёрда;

gors na sztywno — цвёрдая манішка;

2. перан. нацягнута, холадна, ненатуральна;

zachowywać się sztywno — трымацца нацягнута

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

live up to

жыць, дзе́йнічаць зго́дна з чым (пры́нцыпамі, пра́віламі)

to live up to the treaty — трыма́цца пастано́ваў тракта́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

adhere [ədˈhɪə] v. fml (to)

1. прытры́млівацца, цвёрда трыма́цца, быць ве́рным (справе, прынцыпам);

adhere to the rules прытры́млівацца пра́вілаў;

adhere to a political party быць прыхі́льнікам яко́й-н. па́ртыі

2. прыліпа́ць, прыкле́йвацца, бра́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паве́рхня ж Óberfläche f -, -n, Fläche f;

зямна́я паве́рхня Érdoberfläche f -;

паве́рхня вады́ Wásserspiegel m -s;

падыма́цца на паве́рхню an die Óberfläche dríngen*;

трыма́цца на паве́рхні sich über Wásser hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)