водазмяшчэ́нне, ‑я, н.

Колькасць вады, якая выцясняецца суднам і якая роўна вазе судна. Судна водазмяшчэннем у пяць тысяч тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбо́тлівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і турботны. [Андрэй] услухоўваўся ў тон яе [Вольгі] голасу — нейкі турботлівы, з ноткамі захаплення. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lodowaty

ледзяны;

lodowaty ton перан. ледзяны (халодны) тон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

władczy

уладны; загадны;

władczy ton — уладны (катэгарычны) тон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zgryźliwy

зласлівы; сварлівы, бурклівы;

zgryźliwy ton — бурклівы тон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

respectful

[rɪˈspektfəl]

adj.

по́ўны паша́ны, ве́тлівы; пачці́вы (і пра тон)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

саркасты́чны

(гр. sarkastikos)

які выражае сарказм, прасякнуты сарказмам (напр. с. тон).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

brook​2 [brʊk] v. fml цярпе́ць, трыва́ць, перано́сіць;

His tone brooked no argument. Яго тон не дапускаў спрэчак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tinge [tɪndʒ] n.

1. лёгкі акра́с, адце́нне, тон

2. налёт, след; пры́месь;

a tinge of irony ірані́чная но́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аберто́н, ‑у, м.

Дадатковы, больш высокі тон, які суправаджае асноўны і надае яму асобае адценне; прыгук. Тоны і абертоны гучання.

[Ням. Oberton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)