там.

1. прысл. У тым месцы, не тут.

Тут сонца свеціць, а там дождж ідзе.

2. прысл. Потым, затым, далей.

Там пабачым, што трэба рабіць.

3. часц. У спалучэнні з займеннікам «які» і прыслоўямі «дзе», «калі», «куды» ўжыв. для ўзмацнення адмаўлення чаго-н., указання на немагчымасць здзейсніць што-н. (разм.).

Дзе там тая дарога!

Балота адно.

Якія там грошы!

Дзе там!

4. часц. Ужыв. ў пабуджальных сказах для ўзмацнення пабуджальнасці (разм.).

Пастарайся там хутчэй закончыць работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мудраге́лісты разг.

1. мудрёный, замыслова́тый; хи́трый;

мы не разуме́лі яго́ ~тай мо́вы — мы не понима́ли его́ мудрёного языка́;

~тая прычо́ска — замыслова́тая причёска;

2. причу́дливый, зате́йливый; вы́чурный;

м. ўзор — зате́йливый (причу́дливый) узо́р;

~тая ра́мка люстэ́рка — вы́чурная ра́мка зе́ркала

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяся́ты деся́тый;

◊ пя́тае це́раз ~тае — из пя́того в деся́тое; с пя́того на деся́тое; пя́тое че́рез деся́тое;

гэ́та спра́ва ~тая — э́то де́ло деся́тое;

і ~таму зака́жаш — и деся́тому зака́жешь;

~тая вада́ на кісялі́ — погов. деся́тая вода́ на киселе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«ГУ́ЛА»,

бел. нар. гульня. Удзельнікі дзеляцца на 2 каманды — дружыны. Кожная дружына выбірае «вялікага», ці «выбранніка», найб. дужага гульца, які кідае ў бок праціўніка гулу (каменнае ці жал. ядро, у некат. месцах — кола воза). Дружына праціўніка як мага раней павінна спыніць яе. З таго месца, дзе гула спынена, «выбраннік» другой каманды кідае яе назад. Перамагае тая каманда, якая першай перакіне гулу за вызначаную мяжу.

т. 5, с. 526

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пашта́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паштара, пошты. Паштальён — тая прафесія, што дазваляе, як кажуць, увайсці ў кожны дом. У гэтым плане журналістыка — у нечым роднасная паштарскай. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рээвакуі́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад рээвакуіраваць.

2. у знач. наз. рээвакуі́раваны, ‑ага, м.; рээвакуі́раваная, ‑ай, ж. Той (тая), хто вярнуўся ці варочаецца з эвакуацыі. Едуць рээвакуіраваныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Насіць імя, назву, прозвішча; звацца. [Стрыбульскі:] — Дзейнічае тут партызанскі атрад. Празываецца «Дзед з барадою». Мележ. Кожны месяц настае маладзік перад нядзеляю, — маладзіковай празываецца тая нядзеля. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збуя́лы, ‑ая, ‑ае.

Які збуяў, пышна разросся (пра расліны). За высокім, месцамі, пэўна, збуялым каліўем бульбы з вуліцы амаль не відна тая лазенька, у якой перажыў акупацыю стары Банэдык. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́латы

1. прич. нако́лотый;

2. прич. надко́лотый;

1, 2 см. накало́ць;

3. прил. надтре́снутый;

~тая тале́рка — надтре́снутая таре́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радкава́ты

1. (о жидкости) жидкова́тый;

2. (не часто расположенный) редкова́тый;

р. лес — редкова́тый лес;

~тая се́тка — редкова́тая сеть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)