сустрэ́ча, -ы, мн. -ы, -рэ́ч, ж.
1. Тое, што і спатканне.
2. Сход, прызначаны для знаёмства з кім-н.
С. дэпутата з выбаршчыкамі.
3. Спаборніцтва ў якой-н. галіне спорту.
С. футбольных каманд.
4. Урачыстасць, падрыхтаваны прыём з прычыны надыходу, прыбыцця каго-, чаго-н.
С. свята.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
speech day [ˈspi:tʃˌdeɪ] n. а́ктавы дзень (урачысты сход у канцы навучальнага года з прамовамі, уручэннем атэстатаў і да т.п. у не каторых брытанскіх школах)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
надба́ўка, ‑і, ДМ ‑баўцы, ж.
Разм.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надбавіць.
2. Надбаўленая сума. Сход парашыў выдаць маладзёжнаму звяну працэнтную надбаўку натураю. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сінедрыён, ‑а, м.
Гіст. Савет старэйшыя, вышэйшая дзяржаўная ўстанова з палітычнымі і судовымі функцыямі ў Старажытнай Іудзеі. // перан. Разм. уст., цяпер іран. Сход, савет, судзілішча.
[Грэч. synedrion — сход.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматлю́дны, ‑ая, ‑ае.
З вялікім мноствам людзей; мнагалюдны. Шматлюдны горад. Шматлюдная аўдыторыя. □ У тую восень перавыбарчы сход у калгасе быў вельмі бурным і шматлюдным. Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́ча н гіст (сход) Wétsche n -, -n, (áltslawische) Vólksversammlung f – (z. B. in Fürstentum Polazk)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
асамбле́я, ‑і, ж.
1. Агульны сход членаў якой‑н. міжнароднай арганізацыі. Генеральная Асамблея Арганізацыі Аб’яднаных Нацый.
2. Уст. Баль, вечар з забавамі ў эпоху Пятра І.
[Фр. assemblée.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэбо́рда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Спец. Кругавы выступ па краі кола, шківа і пад., які прадухіляе сход кола з рэйкі, рэменя са шківа і пад.
[Фр. rebord.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кага́л, -у, м.
1. Яўрэйскае абшчыннае самакіраванне і сама абшчына ў Польшчы ў 16—19 стст. (гіст.).
2. перан. Шумны натоўп, зборышча (разм.).
Сход нагадваў бязладны к.
3. у знач. прысл. кага́лам. Сумесна, гуртам, усе разам (разм).
Усе к. патрабуюць чагосьці.
|| прым. кага́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мужчы́на м.
1. мужчи́на;
2. только мн., разг. (при обращении) мужики́;
по́йдзем на сход, ~ны! — пойдём на собра́ние, мужики́!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)