звалачы́ся, -лаку́ся, -лачэ́шся, -лачэ́цца; -лачо́мся, -лачаце́ся, -лаку́цца; -ло́кся, -лакла́ся, -ло́ся; -лачы́ся; зак. (разм.).

1. Сысці куды-н.

Карова кудысьці звалаклася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сысціся адусюль, сабрацца ў адно месца.

Прадстаўнікі навакольных вёсак звалакліся на сход у Жарнасекі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Схед: (маладая) на схєдъ стояла, з долей размоўляла, тлумачыцца “на сходѣ, перед отправлением в церковь” (Доўн.-Зап., Пін.). Відаць, да польск. дыял. sched ’сход’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

take the chair

а) пача́ць сход, пасе́джаньне

б) старшынява́ць на схо́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пратакалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Кніжн.

1. Весці пратакол. Пратакаліраваць прафсаюзны сход.

2. Апісваць дакладна і суха, як у пратаколе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скапава́ць ‘зразумець, уцяміць, скеміць’ (Скарбы). Да капаваць (гл.). Паводле Волкавай (БЛ, 60, 137), вытворныя ад ст.-бел. копа, капа ‘сход сялян, што разглядаў судовыя спрэчкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Nationálversammlung

f -, -en гіст. Нацыяна́льны сход (народных прадстаўнікоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

víelköpfig

a шматгало́вы, шматэ́ры́ны (пра сход і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zusámmenkunft

f -, -künfte

1) сход

2) спатка́нне, сустрэ́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прадо́ўжыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Працягнуць якое-н. дзеянне; вярнуцца (пасля перапынку) да пачатага.

П. следства.

П. сход.

2. Зрабіць больш працяглым у часе; павялічыць.

П. адпачынак.

П. свой род.

|| незак. прадаўжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прадаўжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арэапа́г, ‑а, м.

Вышэйшы орган судовай і палітычнай улады ў Старажытных Афінах. // перан. Сход аўтарытэтных асоб для рашэння якіх‑н. пытанняў.

[Грэч. Áreios págos — узгорак бога вайны Арэса ў Старажытных Афінах.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)