cekin

м. бліскаўка;

suknia haftowana ~ami — вышытая бліскаўкамі сукенка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ball3 [bɔ:l] n. баль;

give a ball спраўля́ць баль;

a ball dress ба́льная суке́нка;

a fancy-dress ball баль-маскара́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crease1 [kri:s] n.

1. скла́дка

2. згіб, загі́б, загі́н;

Her dress was full of creases. У яе ўся сукенка памялася.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

намо́клы, ‑ая, ‑ае.

Які намок, мокры. Прывезлі [партызаны] пару скрынак намокмых гранат — ведама, з вады. Быкаў. // Які стаў мокрым наскрозь, прамоклы. Намоклая сукенка. □ Таня палажыла качку ля агню і пачала выціскаць намоклыя русыя косы. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́тніI Smmer-; smmerlich;

ле́тняя суке́нка Smmerkleid n -(e)s, -er;

ле́тні перы́яд Smmerzeit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

та́лияI ж. та́лія, -ліі ж., стан, род. ста́ну м.;

пла́тье в та́лию суке́нка ў та́лію (да ста́ну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chemise

[ʃəˈmi:z]

n.

1) жано́чая кашу́лька

2) шыро́кая суке́нка бяз по́яса

3) блю́за f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мі́ні.

1. нескл., н. Спадніца, сукенка, паліто і пад. мінімальнай даўжыні.

Мода на м. прайшла.

Насіць м.

2. прым., нязм. Максімальна кароткі (пра спадніцу, сукенку, паліто) ці вельмі маленькі.

М.-паліто.

М.-аўтамабіль.

М.-радыёпрыёмнік.

Міні-футбол — камандная гульня, падобная на футбол, але з меншай колькасцю ўдзельнікаў на невялікіх закрытых пляцоўках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ге́стка ’какетка’ (БРС), ’верхняя частка адзення’ (Касп.), ’жаночая кофтачка’ (Шат.), ґе́стка ’гестка’ (Сцяшк.), ’какетка, кофта’ (Сл. паўн.-зах.), ге́стасукенка’ (Бяльк.). Паходжанне слова не вельмі яснае. Сл. паўн.-зах. лічыць запазычаннем з ням. Gäschen ’прарэх’, Geschke ’камізэлька’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пранэ́лька старое ’сукенка’ (Скарбы). З польск. рптеіа ’тканіна прунэль’, што ўзыходзіць да франц. prunelle ’тканіна колеру сушаных сліў’ (ад рпте ’сліва’), прыметнік pnmełowy фіксуецца з 1859 г. (Банькоўскі, 2, 805). Параўн. рус. прюнель ’тс’ (Фасмер, 3, 392).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)