мед. паталагічная боязь адкрытай прасторы; страх, які ўзнікае пры пераходзе праз шырокія плошчы, вуліцы.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ксенафо́бія
(ад гр. ksenos = чужы + phobos = страх)
1) мед. пеадчэпны страх перад незнаёмымі асобамі;
2) нецярпімасць да ўсяго чужога, незнаёмага, замежнага.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
inspire
[ɪnˈspaɪr]
v.t.
1) дава́ць натхне́ньне, натхня́ць
2) выкліка́ць, абуджа́ць, наганя́ць (страх)
3) удыха́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
атупе́ласць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан атупелага. Такія моманты бывалі ў жыцці Сашкі Стафанковіча, момантны жывёльны страх быццам бы прарываў атупеласць яго галавы і сэрца.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гняту́чы, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.цяпер.ад гнесці.
2.узнач.прым. Цяжкі, трывожны (пра думкі, пачуцці і пад.). Гнятучы страх і пякучая жальба ахапілі .. [Алёшу].Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
страшы́цца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; незак.
Разм. Адчуваць страх, баяцца каго‑, чаго‑н. [Сабіна:] — Разведчыкам у нашых быў! Нічога не страшыўся...Ракітны.Вочы страшацца, а рукі зробяць.Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перапуд ’вельмі моцны спалох’ (ТСБМ), пірапу́д ’сполах, страх’ (Варл.). Утворана паводле мадэлі: пера‑ляк, пярэ‑палах, ст.-польск.przepłoch ’тс’. Да пера- і пуд (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dread1[dred]n. жах, страх; апа́ска, бо́язь;
live in dread of smth. жыць у пастая́нным стра́ху пе́рад чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
overtake[ˌəʊvəˈteɪk]v.(overtook, overtaken)
1. даганя́ць, абганя́ць
2. ахапля́ць, апано́ўваць;
The woman was overtaken by fear. Жанчыну апанаваў страх.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Страшы́ць ‘палохаць, выклікаць страх’ (Нас., ТСБМ, Байк. і Некр., Ласт., ТС, Сл. ПЗБ). Укр.страши́ти, рус.страши́ть, стараж.-рус.страшити, польск.straszyć, в.-луж.trašić, чэш.strašit, славац.strašiť, серб.-харв.стра̏шити, славен.strášiti, балг.страша́, макед.страши, ст.-слав.страшити. Прасл.*strašiti ад *straxъ, гл. страх (Фасмер, 3, 772; Борысь, 579). Сюды ж страшы́дла ‘той, хто (або што) мае страшны выгляд, выклікае страх’, ‘вырадак’, ‘пудзіла’ (Нас., ТСБМ, Байк. і Некр., Бяльк., Сл. ПЗБ), страшы́дло ‘тс’ (ТС). Запазычанае з польск.straszydło ‘тс’ (Цвяткоў, Запіскі, 2, 1, 83), параўн. формы з аднаўленнем этымона: страхі́дло, страхові́дло ‘тс’ (ТС) і зыходнага страхові́ло ‘тс’ (там жа), што суадносіцца з сваім страшы́ла ‘тс’, параўн. славен.strašilo ‘пудзіла’, укр.страши́ло ‘страшылішча’ і пад.