ле́ча

(венг. lecso)

кансерваваная страва з чырвонага перцу і памідораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трэф

(ст.-яўр. terēfā = нячыстая яда)

недазволеная іудзейскай рэлігіяй страва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

харчо́

(груз. charso)

каўказская страва з бараніны з вострымі прыправамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cereal [ˈsɪəriəl] n.

1. bot. збо́жжавы злак

2. збо́жжа, збажына́

3. кру́пы

4. стра́ва з круп (звыч. як снеданне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Háuptgericht

n -(e)s, -e друга́я стра́ва (абеду)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БУЛЬБЯ́НІКІ,

1) бліны з бульбы, тое, што дранікі.

2) Традыцыйная бел. страва з тоўчанай бульбы ў выглядзе галушак. Іх запякаюць са смятанай ці тоўчаным ільняным семем у лёгкім духу печы. Бульбянікі пашыраны па ўсёй Беларусі.

т. 3, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

е́жа ж (харч) Éssen n -s; Kost f -, Spéise f -, -n (страва)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запяка́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Страва, прыгатаваная запяканнем. Бульбяная запяканка. Рысавая запяканка.

2. Ягадная наліўка з прыправамі, прыгатаваная шляхам гарачай апрацоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mączny

mączn|y

мучны;

potrawa ~a — мучная страва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mięsny

mięsn|y

мясны;

danie ~e — мясная страва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)