гандбалі́ст
(ад гандбол)
спартсмен, які гуляе ў гандбол.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
легіяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Воін, салдат легіёна (у 1 і 2 знач.).
2. Спартсмен, які выступае ў замежных клубах (камандах) па кантракце.
Італьянскі л.
|| прым. легіяне́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гімна́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Той, хто займаецца гімнастыкай. Выступленне гімнастаў. // Спартсмен, артыст цырка, які займаецца гімнастыкай прафесіянальна. Паветраныя гімнасты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
альпіні́ст
(ад лац. alpinus = альпійскі)
спартсмен, які займаецца альпінізмам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
атле́т, ‑а, М ‑леце, м.
1. Спартсмен, які займаецца атлетыкай. Атлет найлягчэйшай вагі.
2. Чалавек моцнага складу і вялікай фізічнай сілы.
[Ад грэч. athletes — барэц, асілак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выно́слівы, ‑ая, ‑ае.
Які можа многае перанесці; стойкі, загартаваны. Вынослівы конь. Вынослівы спартсмен. □ Рос .. [Быстроў] дужым, вынослівым і ўпэўненым у сабе. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хакеі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, які гуляе ў хакей. Некалькі гадоў назад нашы хакеісты выходзілі ў фінал усесаюзных спаборніцтваў. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БІ́МАН (Beamon) Роберт
(н. 29.8.1946, Нью-Йорк),
амерыканскі спартсмен (лёгкая атлетыка). Чэмпіён Алімпійскіх гульняў 1968 у скачках у даўжыню. Сусв. рэкорд (8,90 м), які ўстанавіў Біман на гэтым турніры, трымаўся 23 гады і лічыцца адным з найвышэйшых дасягненняў у гісторыі лёгкай атлетыкі. Лепшы спартсмен свету 1968.
т. 3, с. 153
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
КУПРЭ́ЙЧЫК Віктар Давыдавіч
(н. 3.7.1949, Мінск),
бел. спартсмен (шахматы). Міжнар. гросмайстар (1980). Скончыў БДУ (1972). З 1992 спартсмен-інструктар нац. каманды Беларусі. Чэмпіён свету сярод студэнтаў у камандным першынстве (1968, г. Ібс, Аўстрыя; 1969, г. Дрэздэн, Германія; 1974, Тысайд, Вялікабрытанія). Чэмпіён СССР сярод маладых майстроў (1974). Чэмпіён Беларусі (1972).
т. 9, с. 39
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
фігуры́ст
(ад фігура)
спартсмен, які займаецца фігурным катаннем на каньках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)