сенафура́ж, ‑у, м.

Сена, якое нарыхтавана па корм жывёле. Нарыхтаваць сенафураж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцюкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Звязаць у цюкі. Сцюкаваць сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разва́лкі, ‑лак; адз. няма.

Нізкія і шырокія сані з разваламі. У шырокіх сялянскіх развалках, закапаўшыся ў сена, ляжаў Васіль Сокалаў. Новікаў. Антон падцягнуў пасак, падабраў да каліўца сена і кінуў у развалкі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Büschel

n -s, -

1) пучо́к; чуб

2) аха́пак (сена), вя́зка (галля)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абярэ́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

Ноша ўтакім памеры (аб’ёме), якую можна ўзяць, панесці, абхапіўшы рукамі; ахапак, бярэмя.

Цягалі сена віламі і абярэмкамі.

Схапіць у а. (абхапіўшы рукамі). А. дроў.

А. саломы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раструсі́ць, -рушу́, -ру́сіш, -ру́сіць; -ру́шаны; зак., што (разм.).

Раскідаць тонкім, рыхлым слоем для прасушвання.

Р. сена.

|| незак. растру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. растру́шванне, -я, н. і растру́ска, -і, ДМу́сцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сці́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, сцірт і сціртаў, ж.

Вялікі стог сена, саломы, снапоў збожжа і пад., прызначаны для захавання пад адкрытым небам.

Салома ў сціртах.

|| прым. сці́ртавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ве́хаць, ‑хця, м.

1. Мачалка з рагожы, саломы і пад. Вазьму шорсткі саламяны вехаць І каля карыта да знямогі Буду шараваць парэпаныя ногі. Вітка.

2. Жмут, жменя (саломы, сена і пад.). Пад нагамі ў каня было сена; вісела яно вехцямі і на краях жолаба. Чорны. У палукашку ўжо не было ні вехця сена, ні жменькі саломы. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сянны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да сена. Як толькі .. пачнуць прабівацца кволыя ранішнія прамяні, я выбіраюся з цёплага сяннога берлагу. Карамазаў. // Які зроблены з сена. Сянная пацяруха. Сянная мука. Сянны настой. // Прызначаны для сена. Сянны склад. Сянны прэс.

•••

Сянная ліхаманка — хвароба, якая праяўляецца цяжкім ліхаманкавым станам, узнікае ў людзей з павышанай адчувальнасцю ў час цвіцення раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hayfork

[ˈheɪfɔrk]

n.

1) ві́лы pl. only .

2) сенавалаку́ша f. (машы́на для зграба́ньня се́на)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)