assail [əˈseɪl] v. fml
1. атакава́ць, напада́ць (таксама перан.); рэ́зка крытыкава́ць
2. апано́ўваць, ахапля́ць (пра страх, сумненні і да т.п.);
He was assailed by fear. Яго апанаваў страх.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
неасцяро́жны, ‑ая, ‑ае.
Які дзейнічае, не захоўваючы асцярожнасць неабачлівы. Сваім неасцярожным рухам Змітрок рэзка падаў супарт уперад, разец высек сноп іскраў і зламаўся... Ваданосаў. Здаецца, што зараз конь зробіць неасцярожны крок убок ці рванецца наперад, і калымажка праваліцца ў чорную бездань. Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распатро́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
Разм. Расправіцца з кім‑н., разбіць каго‑, што‑н. [Ермакоў], пачуўшы пра гарматы, загарэўся неадольнай думкай: — «ударыць знянацку, ушчэнт распатроніць і захапіць артылерыю!» Мележ. [Жорка:] — Прама завідкі бяруць: такога бандыта распатроніў ты... Беразняк. // Рэзка раскрытыкаваць каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ostro
1. востра;
zakończony ostro — востра закончаны;
2. строга, рэзка;
trzymać kogo ostro — перан. строга трымаць каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
gwałtownie
1. імкліва; бурна;
2. раптоўна; рэзка; р kto gwałtownie potrzebuje czego — каму да зарэзу патрэбна што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
jerk1 [dʒɜ:k] n.
1. рыво́к; штуршо́к; рэ́зкі рух;
The train moved off with a jerk. Цягнік пачаў рэзка рухацца.
2. infml ду́рань, нікчэ́мнасць
3. су́тарга
4. замарынава́нае мя́са
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Глагала́ць ’голасна, рэзка гаварыць, гарланіць’ (Нас.). Рус. глаго́лать ’гаварыць, казаць’, укр. глаго́лати. Зыходным з’яўляецца ст.-слав., ц.-слав. глаголати ’казаць, гаварыць’ (што з’яўляецца рэдуплікаванай формай: *gol‑gol‑), з якога і запазычаны (праз царкоўную літ-py) усх.-слав. словы. У бел. мове націск змяніўся паводле дзеяслоўных тыпаў на ‑ati (‑аць), а семантыка набыла адценне жартаўлівасці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
астэ́нік
(гр. asthenikos = кволы, слабы)
1) чалавек, для якога характэрныя высокі рост, хударлявасць, доўгая шыя, выцягнуты чэрап, вузкі, рэзка акрэслены твар;
2) чалавек, які пакутуе ад астэніі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бе́дленд
(англ. bad lands = літар. дрэнныя землі)
рэзка расчлянёны рэльеф пустынных і паўпустынных раёнаў з заблытанай сеткай яроў і вузкіх грабянёў, што робіць яго непрыгодным для земляробства.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кро́сінг
(англ. crossing, ад cross = перасякаць)
1) вентыляцыйны праход у шахце для раздзялення перасякальных струменяў паветра;
2) сп. забаронены прыём у забегу, заездзе, калі адразу пасля абгону рэзка перасякаецца шлях саперніку.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)