раке́тны ав, касм, вайск Rakéten-;

раке́тны снара́д Rakétengeschoss n -es, -e;

раке́тны рухаві́к Rakétentriebwerk n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Düsenantrieb

m -s, -e тэх.

1) саплавы́ прыво́д

2) рэактыўны рухаві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэакты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які ўжываецца ў якасці рэактыву пры хімічных аналізах. Рэактыўныя рэчывы.

2. Здольны рэагаваць на знешнія раздражненні.

3. Які ўзнікае пад дзеяннем сілы аддачы. Рэактыўны рух. // Які выкарыстоўвае такую сілу. Рэактыўны рухавік. Рэактыўны самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газамато́р

(ад газ​1 + матор)

рухавік, які выкарыстоўвае цеплавую энергію газу, што спальваецца ў камеры згарання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паравы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да пары ​2. Паравая сіла. // Які прыводзяцца ў дзеянне парай. Паравы рухавік. Паравы млын. Паравая машына. // Які выкарыстоўвае цяпло пары. Паравая ванна. Паравое ацяпленне.

2. Прыгатаваны па пары. Паравая рыба. Паравыя катлеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплавы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае адносіны да цяпла (у 1 знач.), цеплаты (у 1 знач.). Цеплавая энергія. Цеплавое выпрамяненне. // Заснаваны на дзеянні цяпла, які дзейнічае з дапамогай цяпла. Цеплавы рухавік. Цеплавая электрастанцыя. Цеплавая сушылка.

•••

Цеплавы ўдар гл. удар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасі́

(фр. châssis)

1) асноўная частка аўтамабіля і іншых машын, на якой умацаваны рухавік, механізмы, кузаў;

2) узлётна-пасадачнае ўстройства самалёта (верталёта).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

stationary

[ˈsteɪʃəneri]

adj.

1) умацава́ны нерухо́ма, неперасо́ўны, стацыяна́рны

a stationary engine — стацыяна́рны рухаві́к

2) нерухо́мы

3) ста́лы, нязьме́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

су́днавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да судна ​1, знаходзіцца на судне. Суднавы рухавік. // Які мае месца на суднах, звязаны са службай на іх. Суднавая каманда. // Які ажыццяўляецца на суднах. Суднавы гандаль. Суднавы промысел. // Які працуе на судне. Суднавы механік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электро́бус

[ад электра- + лац. (omni)bus = для ўсіх]

аўтобус, рухавік якога жывіцца электрычным токам ад акумулятарных батарэй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)