БІЯІНДЫКА́ТАРЫ

(ад бія... + індыкатары),

віды, групы відаў або згуртаванні жывых арганізмаў, прысутнасць, колькасць або асаблівасці развіцця якіх сведчаць аб пэўнай накіраванасці і параметрах прыродных працэсаў, умоў або антрапагенных змен навакольнага асяроддзя. Многія арганізмы вельмі адчувальныя і выбіральныя ў адносінах да розных фактараў асяроддзя пражывання (хім. складу глебы, вады, атмасферы, кліматычных і пагодных фактараў, прысутнасці інш. арганізмаў і г.д.) і могуць існаваць толькі ў вызначаных, часта вузкіх межах змянення гэтых фактараў. Прысутнасць, напр., у вадаёме малашчацінкавых чарвей роду Tubifex, вусеняў двухкрылых насякомых роду Chironomus, Eristalis і інш. сведчыць пра пэўную ступень забруджанасці вады, бакаплаваў роду Gammarus, водарасцяў роду Fontinalis, фарэлі, харыуса і інш. — пра яе чысціню. Гл. таксама Сапробнасць, Таксобнасць.

т. 3, с. 169

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

удзесяцёх (толькі пра мужчын або жанчын), удзесяцяры́х (аб асобах рознага полу ці аб істотах ніякага роду) zu zehnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

генеало́гія, ‑і, ж.

1. Гісторыя чыйго- або якога‑н. роду; радаслоўная. // Дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая вывучае гісторыю асобных дынастычных, феадальных або іншых родаў.

2. Сукупнасць звестак пра паходжанне жывёльных і раслінных родаў.

[Грэч. genealogia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утраі́х, прысл.

Колькасцю ў тры асобы (рознага полу) або істоты (ніякага роду). Чырвонаармеец, а за ім і Зося з Міхалам рушылі на вакзал. Усе ўтраіх увайшлі ў вялікі пакой для пасажыраў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Блакі́тніца ’птушка Parus coeruleus’ (БРС). Мабыць, калька з рус. лазо́ревка ’птушка блакітніца’ (з роду сініц), якое звязана з рус. лазу́рь, лазо́ревый ’блакітны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

she

[ʃi:]

1.

pron., sing. nom. she, poss. hers

яна́

2.

n.

асо́ба або́ жывёліна жано́чага ро́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

джэйра́н

(цюрк. džejran)

парнакапытная жывёла роду газелей, пашыраная ў пустыннай і паўпустыннай мясцовасцях Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кандыдаміко́з

(ад кандыда + мікозы)

хвароба чалавека і жывёл, якая выклікаецца дрожджападобнымі грыбкамі роду кандыда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метархо́з

(ад меторхіс)

глісная хвароба жывёл і чалавека, якая выклікаецца гельмінтамі з роду меторхіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парафасцыелапсо́з

(ад парафасцыялопсіс)

інвазійная хвароба дзікіх траваедных жывёл, якая выклікаецца гельмінтам з роду парафасцыялопсіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)