малаве́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто мала верыць у што-н.

|| ж. малаве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плятка́р, плеткара́, мн. плеткары́, плеткаро́ў, м.

Чалавек, які пляткарыць.

|| ж. плятка́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. плятка́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

халмаго́рка, -і, ДМ -го́рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Карова або гусь халмагорскай пароды, выведзеныя ў Халмагорах.

|| прым. халмаго́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шынка́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (уст.).

Уладальнік шынка.

|| ж. шынка́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. шынка́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бібліятэ́карка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак;

Жан. да бібліятэкар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтазбо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Зборка аўтамабіляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́скваркі, ‑рак; адз. выскварка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Выскваранае сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўне́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жонка жаўнера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаемаправе́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Узаемная праверка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рака́ты: рака́тэ дэрэво ’вілаваты (пра дрэва)’ (малар., ЛА, 5). Дээтымылагізацыя ў выніку пераасэнсавання рага́ты (рага́тэ), гл. рог; магчыма, таксама да рак 1 (’вузлаватае дрэва’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)