pamphleteer

[,pæmfləˈtir]

1.

n.

памфлеты́ст -а m., памфлеты́стка f.

2.

v.

піса́ць і публікава́ць памфле́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

scribble

[ˈskrɪbəl]

1.

v.t.

невыра́зна піса́ць, чы́ркаць, крэ́мзаць; малява́ць абы як

2.

n.

крэ́мзаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Базграні́на ’ўсялякая ўсячына, мешаніна’, лухта, бязглуздзіца’ (Нас.). Запазычанне з польск. bazgranina ’каракулі, мазня’ (bazgrać ’незразумела пісаць, пэцкаць паперу’; у польск. мове гэта наватвор з XVIII ст., паходжанне яго няяснае, гл. Брукнер, 18; Слаўскі, 1, 29; вельмі няпэўна Махэк₂, 49: пераробка слова skrabač).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

niepoprawnie

1. няправільна, з памылкамі;

pisać niepoprawnie — пісаць з памылкамі;

2. непапраўна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maczek, ~ku

macz|ek

м. дробны мак;

pisać ~kiem — пісаць бісерам (дробненька)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цяку́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць цякучага. І падумалася: мабыць, з гэтага пачуцця суму перад цякучасцю жыцця, імгненнасцю прыгажосці нараджаецца ў чалавеку цяга пісаць, маляваць, ляпіць. Адамовіч.

•••

Цякучасць кадраў — няўстойлівасць пастаяннага саставу кадраў (на прадпрыемствах, ва ўстановах) па пэўных прычынах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажи́м ж.

1. (действие) націска́нне, -ння ср.;

2. на́ціск, -ку м., пры́ціск, -ку м.;

писа́ть с нажи́мом піса́ць з на́ціскам (пры́ціскам);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

про́пись в разн. знач. про́пісь, -сі ж.;

учи́ться писа́ть по про́писям вучы́цца піса́ць па про́пісях;

написа́ть число́ про́писью напіса́ць лі́чбу про́піссю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стиль​I в разн. знач. стыль, род. сты́лю м.;

стиль в иску́сстве стыль у маста́цтве;

писа́ть хоро́шим сти́лем піса́ць до́брым сты́лем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

indent [ɪnˈdent] v.

1. вышчэ́рбліваць, назу́бліваць, выраза́ць; выдзёўбваць

2. склада́ць (дакумент) у двух экзэмпля́рах

3. піса́ць/друкава́ць з во́дступам;

Each paragraph is indented. Кожны абзац пачынаецца з новага радка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)