Fróndienst

m -(e)s падняво́льная пра́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Sáuarbeit

f -, -en разм. бру́дная [дрэ́нная] пра́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

timework [ˈtaɪmwɜ:k] n. пагадзі́нная пра́ца;

be on timework працава́ць на ўмо́вах пагадзі́ннай апла́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

servile [ˈsɜ:vaɪl] adj.

1. ліслі́вы, нізкапакло́нніцкі

2. ра́бскі, няво́льнічы;

servile labour ра́бская пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shoddy [ˈʃɒdi] adj. дрэ́нны, пага́ны;

shoddy goods дрэ́нныя тава́ры;

shoddy work дрэ́нная пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падно́счык, ‑а, м.

Той, хто працуе на падносцы чаго‑н. — Праца здараецца ўсякая. І падносчыкам трэба быць, і памагатым. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерво́вы, -ая, -ае.

1. гл. нерв.

2. Лёгка ўзбуджальны, з раздражненнем нерваў.

Н. твар.

3. Якога лёгка расхваляваць; неспакойны.

Нервовая жанчына.

4. Неспакойны, трывожны (аб рабоце, жыцці і пад.).

Нервовая праца.

|| наз. нерво́васць, -і, ж. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гіпергі́я

(ад гіпа- + гр. ergon = праца, дзеянне)

слабая супраціўляльнасць арганізма хваробатворным агентам знешняга асяроддзя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

dłubanina

ж. карпатлівая (марудная) праца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Рабо́та ’праца, занятак, дзейнасць’, ’прадукт працы’ (ТСБМ; шчуч., астрав., паст., віл., смарг., в.-дзв., брасл., мядз., лід., гродз., люб., пух., ігн., шальч., кам., Сл. ПЗБ; Бяльк.), робо́та ’праца; прылада працы’ (ТС), ст.-бел. робота, работа, работати, рус. рабо́та, укр. робо́та, польск., в.-луж., н.-луж. robota, чэш., славац. robota ’паншчына’, славен. robọ̑ta, серб. ра̀бота, ’паншчына’, харв. ràbota ’работа, праца’, балг. ра́бота. Прасл. *orbota ўзыходзіць да і.-е. *orbhos, роднаснага гоц. arbajþs ’патрэба, нястача’, ст.-в.-ням. ar(a)beit ’работа, нястача’, ням. Arbeit ’работа’ (Фасмер, 3, 427; Чарных 2, 91–92).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)