рэзана́нс, -у, м.

1. З’ява рэзкага ўзрастання амплітуды вымушаных ваганняў сістэмы пры набліжэнні частаты (у 2 знач.) перыядычнага знешняга ўздзеяння да частаты яе ўласных ваганняў (спец.).

Р. токаў.

Аптычны р.

2. Здольнасць узмацняць гук, уласцівая рэзанатарам або памяшканням, сцены якіх добра адбіваюць гукавыя хвалі.

Кіназала дае добры р.

3. перан. Водгук, водгаласак, уражанне, зробленае на многіх.

Прамова атрымала шырокі грамадскі р.

|| прым. рэзана́нсны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Рэзанансная елка (для вырабу музычных інструментаў; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спічра́йтэр

(ад англ. speech = прамова + writer = які піша)

асоба, якая піша тэкст прамовы, даклада для другой асобы, што выступае як аўтар (такімі з’яўляюцца саветнікі, памочнікі пры кіраўніках).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

declamation

[,dekləˈmeɪʃən]

n.

1) дэкляма́цыя f., выступа́ньне з прамо́ваю, прамаўля́ньне n.

2) вы́браная паэ́зія, про́за для дэкляма́цыі; урачы́стая прамо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

emotional

[ɪˈmoʊʃənəl]

adj.

1) эмацы́йны (і чалаве́к)

emotional disturbance — эмацы́йная неўраўнава́жанасьць

2) крана́льны (прамо́ва, му́зыка)

3) па́лкі, гара́чы а́клік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

экспро́мт

(лац. expromtus = гатовы)

1) твор (паэтычны, музычны), створаны адразу, у момант выканання;

2) кароткая прамова, сказаная без папярэдняй падрыхтоўкі;

3) невялікая музычная п’еса, напісаная ў свабоднай форме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перакана́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пераканаць (у 1 знач.) і стан паводле знач. дзеясл. пераканацца.

2. Цвёрды, непахісны погляд, упэўненасць. Адно толькі ведае.. [Кастусь] — усім сэрцам і душою будзе заўсёды служыць прыгнечанаму селяніну, роднай Беларусі. Гэта было глыбокае і непахіснае перакананне... С. Александровіч. Прамова .. [Мікітава] была не зусім гладкая, але ён гаварыў шчыра, з перакананнем. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнёслы, ‑ая, ‑ае.

1. Прыўзняты, урачысты. Узнёслы настрой. Узнёслая прамова. □ [Кудрынскі] меў талент прамоўцы, і нашы адказы больш падабаліся яму, калі былі трохі ўзнёслыя. Лужанін. — Таварышы! Дарагія землякі! — Голас Марыі пявучы, узнёслы. Гроднеў.

2. Поўны вялікага значэння, глыбокага зместу, высакародных пачуццяў. Узнёслыя ідэалы. Узнёслыя мары. □ Кранулі не раз мяне тэмы ўзнёслыя Пра нашыя справы, пра нашых людзей. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

браву́рны

(фр. bravoure = храбрасць)

1) муз. шумны, бадзёры, ажыўлены (напр. б. марш);

2) прасякнуты паказной бадзёрасцю, неабгрунтаваным аптымізмам (напр. бая прамова).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

keynote

[ˈki:noʊt]

n.

1) гало́ўны тон а́мы)

2) гало́ўная ду́мка, ідэ́я; вяду́чы пры́нцып

keynote speech — асно́ўная прамо́ва (на канфэрэ́нцыі, зье́зьдзе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прагра́мны в разн. знач. програ́ммный;

п. твор пісьме́нніка — програ́ммное произведе́ние писа́теля;

~ныя пыта́нні — програ́ммные вопро́сы;

~ная прамо́ва — програ́ммная речь;

~ная му́зыка — програ́ммная му́зыка;

~нае кірава́ннетех. програ́ммное управле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)