знява́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Які зневажае, змяшчае ў сабе знявагу. — Спалохаўся!.. — Косця кінуў на сябра зняважлівы позірк. Курто. Самая адборная і зняважлівая лаянка разлягалася па наваколлі. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выражае вельмі моцную просьбу. Умольны позірк. Умольныя вочы. □ Бярозка махаў рукой, і ў гэтым жэсце была ўмольная нямая просьба аб дапамозе. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scathing [ˈskeɪðɪŋ] adj. (about) з’е́длівы, злы; жо́рсткі;

a scathing look пага́рдлівы по́зірк;

a scathing remark з’е́длівая заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tremulous [ˈtremjələs] adj. lit.

1. дрыжа́чы (голас, рука)

2. трапяткі́, нясме́лы, баязлі́вы (позірк, усмешка і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skupiony

skupion|y

сканцэнтраваны, засяроджаны;

spojrzenie ~e — засяроджаны позірк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymowny

wymown|y

красамоўны, выразны;

~e spojrzenie — выразны позірк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verstóhlen

a

~er Blick — упо́тай кі́нуты по́зірк

2.

adv крадко́м, упо́тай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

míssverstehen

* vt неаддз. няслу́шна [няпра́вільна] разуме́ць

ein nicht mísszuverstehender Blick — недвухсэнсо́ўны по́зірк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

задзі́рлівы

1. драчли́вый, де́рзкий;

з. хло́пец — драчли́вый (де́рзкий) па́рень;

2. вызыва́ющий, зади́ристый; зано́зистый;

з. по́зірк — вызыва́ющий (зади́ристый) взгляд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калю́чы, -ая, -ае.

1. Які мае калючкі, з калючкамі.

К. дрот.

Калючая ружа.

2. Які колецца, робіць уколы.

Калючая барада.

К. ржэўнік.

3. перан. Са злой насмешкай, нядобры.

Калючае слова.

К. позірк.

4. перан. Які непрыхільна, недаверліва ставіцца да ўсяго; нелюдзімы, злосны (пра чалавека).

|| наз. калю́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)