neurosis [njʊəˈrəʊsɪs] n. (pl. neuroses)

1. med. неўро́з

2. мо́цнае хвалява́нне, пачуццё і стан ве́льмі мо́цнага стра́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gut​2 [gʌt] adj. infml уну́траны; інстынкты́ўны;

a gut feeling уну́транае пачуццё;

a gut reaction інстынкты́ўная рэа́кцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

alienate [ˈeɪliəneɪt] v.

1. рабі́ць чужы́м; аддаля́ць; астыва́ць (пра пачуццё)

2. alienate prop erty law адчужа́ць маёмасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dotyk, ~u

м. дотык;

zmysł ~u — пачуццё дотыку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уту́льнасць ж Gemütlichkeit f -, Beháglichkeit f -; Wóhnlichkeit f -;

пачуццё уту́льнасці ein wóhliges Gefühl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вух, выкл.

1. Выражае пачуццё здзіўлення, захаплення і пад. перад сілай, незвычайнасцю чаго-н.

Вух, якое высокае дрэва!

Вух, як садзяць гарматы!

2. Ужыв. як гукапераймальнае для перадачы моцнага і глухога гуку ад удару, выстралу і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

галавакружэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Хваравіты стан, пры якім страчваецца пачуццё раўнавагі і чалавеку здаецца, што ўсе прадметы вакол яго кружацца, хістаюцца.

Г. ад малакроўя.

Г. ад поспехаў (перан.: празмернае захапленне сваімі поспехамі, зазнайства ад поспехаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жаль м

1. (пачуццё жаласці) Mítleid n -(e)s;

вы́казаць жаль sein Bedáuern äußern (з выпадку чаго-н über A);

2. (пачуццё горычы) Bítternis f -;

◊ на вялі́кі жаль zu méinem [déinem…] Bedáuern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

эстэзіяло́гія

(ад гр. aisthesis = пачуццё, адчуванне + -логія)

раздзел анатоміі, які вывучае будову органаў пачуццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ра́дасць ’пачуццё задаволенасці, весялосці’ (ТСБМ), укр. ра́дість, рус. ра́дость, польск. radość, чэш. radost, славац. radosť, в.- і н.-луж. radość, славен. radost, серб.-харв. ра̏дост, балг. ра́дост, макед. радост. Да прасл. *radostь. Гл. радавацца, ра́ды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)