current​1 [ˈkʌrənt] n.

1. цячэ́нне, плынь; пато́к, струме́нь (пра ваду, паветра)

2. electr. ток;

alternating current пераме́нны ток;

direct current пастая́нны ток

3. плынь, цячэ́нне, ход (пра падзеі, думкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

газатро́н

(ад газ​1 + -трон)

двухэлектронны іонны прыбор, напоўнены інертным газам або парай ртуці, які служыць для ператварэння пераменнага электрычнага току ў пастаянны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́дры

(фр. cadres)

1) пастаянны састаў войск у мірны час (служыць у кадрах);

2) састаў работнікаў якой-н. галіны дзейнасці (напр. тэхнічныя к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канста́нта

(лац. constan, -ntis = нязменны, пастаянны)

1) пастаянная велічыня (у матэматыцы, фізіцы, хіміі); 2)літ. асноўны рытмастваральны кампанент, які вызначае рытмічную прыроду верша.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кліе́нт м. Kúnde m -n, -n; Kli¦ént m -n, -n (у адваката);

пастая́нны кліе́нт Stámmkunde m;

абслуго́ўванне кліе́нтаў Service [´sø:vıs] m -, Kúndendienst m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўсядзённы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца кожны дзень, дзень пры дні; штодзённы, пастаянны. Старэйшыя таварышы — камуністы — аказвалі паўсядзённую ўвагу камсамольскаму падполлю, вучылі юнакоў і дзяўчат рэвалюцыйнай практыцы барацьбы. Дзенісевіч. Гэтыя радкі гавораць аб тым, што ў асобе Горкага Хвядос Шынклер бачыў свайго настаўніка, у яго вучыўся бачыць прыгожае і ўзнёслае ў паўсядзённых працоўных буднях, у людзях працы. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспрацо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены работы, заработку, а таксама магчымасці атрымаць (у капіталістычных краінах) пастаянны заработак. У кішэні ляжалі дакументы на імя беспрацоўнага настаўніка, за якога я павінен быў выдаваць сябе. Анісаў. / у знач. наз. беспрацо́ўны, ‑ага, м.; беспрацо́ўная, ‑ай, ж. Я знаю, што мне беспрацоўным не быць, Што голад не будзе за мною хадзіць. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штат​2

(лац. status = стан, становішча)

1) пастаянны склад супрацоўнікаў якой-н. установы, арганізацыі;

2) дакумент, палажэнне аб складзе супрацоўнікаў і пасад ва ўстанове.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эўстаты́чны

(гр. eustathes = спакойны, пастаянны);

э-ыя ваганні — агульная павольная змена ўзроўню Сусветнага акіяна ад змены яго ёмістасці ці ад колькасці вады ў ім.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

chronic [ˈkrɒnɪk] adj.

1. храні́чны; зацяжны́; застарэ́лы;

a chronic disease храні́чнае захво́рванне;

a chronic invalid хво́ры-хро́нік;

chronic rheumatism храні́чны рэўматы́зм

2. пастая́нны

3. infml ве́льмі дрэ́нны; невыно́сны;

chronic poverty безнадзе́йная гале́ча, беспрасве́цце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)