Пісцяком (прысл.) ’песцяком (спосаб вязання вузла)’ (Бяльк.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рака́ч ’фарбаванае палатно’ (навагр., Сл. рэг. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́ма ’плячо’ (Гарэц. 1). Няясна. Гл. раме, рамяно.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сакла ’рыба, від сіга’ (бых., Рам. 8). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скра́ўза ‘кавалачак мяса ў супе’ (гродз., ЖНС). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стурбу́чыць ‘разумець, кеміць’: малы ўжэ стурбучыць (Касп.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стурла́к ‘худы’: які гэтат конь стурлак (Касп.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сты́тур ‘сварка’ (Нар. Гом.). Няясна; параўн. стырыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Су́неча ’на самай справе, сапраўды’ (Мат. Гом.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сяміцічнік ’ястрабок парасоністы, Hieracium umbellatum L.’ (Кіс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)