◎ Пісцяком (прысл.) ’песцяком (спосаб вязання вузла)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пісцяком (прысл.) ’песцяком (спосаб вязання вузла)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рака́ч ’фарбаванае палатно’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сакла ’рыба, від сіга’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скра́ўза ‘кавалачак мяса ў супе’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стурбу́чыць ‘разумець, кеміць’: малы ўжэ стурбучыць (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стурла́к ‘худы’: які гэтат конь стурлак (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сты́тур ‘сварка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Су́неча ’на самай справе, сапраўды’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сяміцічнік ’ястрабок парасоністы, Hieracium umbellatum L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)