1. У дарэвалюцыйнай Расіі — начальнік генерал-губернатарства, надзелены вышэйшай ваеннай і адміністрацыйнай уладай.
2. У дзяржавах (былых дамініёнах), якія ўваходзяць у склад брытанскай Садружнасці — прадстаўнік англійскага караля (каралевы), які лічыцца галавою дзяржавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліцма́йстар, ‑тра, м.
У дарэвалюцыйнай Расіі і некаторых капіталістычных краінах — начальнік паліцыі ў буйных гарадах. Пісар сцвярджае, што такога старшыні ва ўсім Пінскім павеце няма, а памочнік не раз гаварыў: «Нашаму б старшыні паліцмайстрам быць».Колас.
[Ням. Polizeimeister.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
superior1[s(j)u:ˈpɪəriə]n.
1. ста́ршы, нача́льнік
2.relig.: the Father/Mother Superior ігу́мен; ігу́мення
3. які́ перавышае, перасяга́е;
You are my superior in ability. Ты больш здольны, чым я.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Со́тнік ‘начальнік сотні воінаў’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ‘паліцэйскі чын у час прыгоннага права’ (Стан.), ‘галоўны плытагон’ (ваўк., віл., Сл. ПЗБ). Укр.со́тнік, рус.со́тник, ст.-слав.сътьникъ; да сот‑ (гл. соты), з суф. ‑н‑ і ‑ік. Калькуе грэч.έκατοντάρης ‘сотнік, цэнтурыён’ ад έκατον ‘сто’; гл. Фасмер, 3, 728.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адсалютава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.
Аддаць салют. Адсалютаваць пераможцам. Адсалютаваць эскадры караблёў. □ Поезд адышоў, і на пероне застаўся толькі начальнік станцыі, які, адсалютаваўшы апошняму кандуктару, нейкі час глядзеў услед апошняму вагону.Пестрак.Шыковіч павярнуўся, адсалютаваў рукой.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэфе́кт, ‑а, М ‑кце, м.
1. У Старажытным Рыме — назва розных адміністрацыйных і вайсковых пасад, а таксама асоб, якія займалі гэтыя пасады.
2. У Францыі — адказная асоба, якая ўзначальвае дэпартамент.
3. У некаторых буржуазных краінах — начальнік паліцыі.
[Ад лац. praefectus — начальнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шэф
(фр. chef)
1) кіраўнік, начальнік у адносінах да падначаленых;
2) асоба, прадпрыемства або арганізацыя, якая пастаянна дапамагае каму-н.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
überordnen
vt ста́віць вышэ́й за і́ншага
er ist mir übergeordnet — ён мой нача́льнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бра́ція, ‑і, ж., зб.
1. Манахі адной абшчыны або манастыра.
2.зазначэннем. Жарт. Людзі, якіх яднае адна справа, агульныя інтарэсы; людзі аднаго круга. [Чмаруцька:] — Наш начальнік дарогі.. глядзіць, каб мы, мазутная, значыцца, брація, залішне на пуці не вытыркаліся.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АНРЫО́
(Hanriot) Франсуа (1761—28.7.1794),
дзеяч франц. рэвалюцыі 18 ст., якабінец. Актыўны ўдзельнік паўстання 10.8.1792, якое скінула манархію. З мая 1793 начальнік Парыжскай нац. гвардыі, адзін з кіраўнікоў паўстання 31.5—2.6.1793, што прывяло да ўстанаўлення якабінскай дыктатуры. У час тэрмідарыянскага перавароту (27.7.1794) быў нерашучы ў арганізацыі супраціўлення. Пакараны смерцю тэрмідарыянцамі разам з М.Рабесп’ерам.