bereave

[bɪˈri:v]

v.t. -reaved or -reft, -reaving

адбіра́ць, пазбаўля́ць чаго́

bereft of hope — пазба́ўлены надзе́і

children bereaved of their mother — дзе́ці, пазба́ўленыя ма́ці; асіро́чаныя дзе́ці

the bereaved parents — асіро́чаныя бацькі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fond

[fɑ:nd]

adj.

1) які́ лю́біць

to be fond of children — любі́ць дзяце́й

2) пяшчо́тны, закаха́ны

a fond look — пяшчо́тны, закаха́ны по́зірк

3) празьме́рна аптымісты́чны

fond hopes — беспадста́ўныя, дарэ́мныя надзе́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

glimmer

[ˈglɪmər]

1.

n.

1) мігце́ньне n., слабо́е мігатлівае сьвятло́

2) няя́снае ўяўле́ньне, ду́мка

3) слабы́ про́бліск (надзе́і)

2.

v.i.

1) мігце́цца; міга́ць

2) мільгану́ць (пра ду́мку, надзе́ю)

•

- go glimmering

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sanguine

[ˈsæŋgwɪn]

adj.

1) сангвіні́чны, жва́вы, жыцьцяра́дасны; паўнакро́ўны

a sanguine disposition — сангвіні́чны хара́ктар

2) пэ́ўны, по́ўны надзе́і, аптымісты́чны

sanguine of success — пэ́ўны ўда́чы

3) sanguine complexion — здаро́вы, румя́ны ко́лер тва́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pin​2 [pɪn] v. прышпі́льваць, прыко́лваць

♦

pin one’s hopes on smb. усклада́ць надзе́і на каго́-н.

pin down [ˌpɪnˈdaʊn] phr. v. прыпіра́ць да сце́нкі (таксама перан.)

pin on [ˌpɪnˈɒn] phr. v. : pin thе blame on smb. усклада́ць віну́ на каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разбі́ць, разаб’ю́, разаб’е́ш, разаб’е́; разаб’ём, разаб’яце́, разаб’ю́ць; разбі́ў, -бі́ла; разбі́; разбі́ты; зак.

1. гл. біць.

2. Пашкодзіць ударам, параніць.

Р. галаву.

3. перан. Загубіць, разбурыць.

Р. мары і надзеі.

Р. чужое шчасце.

4. каго-што. Раздзяліць на часткі, на групы; размеркаваць.

Р. лес на ўчасткі.

Р. атрад на групы.

5. каго-што. Перамагчы, нанесці паражэнне.

Р. ворага.

6. перан. Даказаць памылковасць, беспадстаўнасць, неабгрунтаванасць каго-, чаго-н.

Р. праціўнікаў новай ідэі.

7. Паставіць, раскінуць (палатку і пад.).

Р. лагер.

8. Распланаваўшы, пасадзіць што-н.

Р. парк.

9. што. Растрэсці, разварушыць, раскінуць.

Р. сена.

Р. гной на полі.

|| незак. разбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разбіва́нне, -я, н. і разбі́ўка, -і, ДМ -біўцы, ж. (да 4, 7—9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

vain [veɪn] adj.

1. самаўлюбёны, славалюбі́вы; ганары́сты, пыхлі́вы;

as vain as a peacock надзьму́ты як інды́к

2. дарэ́мны, ма́рны;

vain hopes надзе́і, які́я не спра́ўдзіліся

♦

in vain дарма́, дарэ́мна, ма́рна;

take smb.’s name in vain спекулява́ць чыі́м-н. і́мем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адляце́ць, ‑лячу, ‑ляціш, ‑ляціць; ‑ляцім, ‑ляціце; зак.

1. Летучы, перамясціцца, аддаліцца ад каго‑, чаго‑н. на пэўную адлегласць. Дзяцел толькі глянуў скоса, адляцеў за пару сосен і пачаў «тук-тук» нанова. Вось і ўся яго размова! Дубоўка.

2. Вылецеўшы, пакінуць якое‑н. месца; паляцець. Самалёты адбамбіліся і адляцелі на захад. Сабаленка. Калі Аляшкевіч расказаў пра старое вялізнае гняздо чорных буслоў і пра тое, што яны яшчэ не адляцелі, а ўжо надышоў кастрычнік, я яму не паверыў. Самусенка. // перан. Мінуць, адысці, знікнуць (пра час, мары, надзеі і пад.). Праходзіў час, плылі нядзелі, Далёка бежанства, шпіталь, І дні дзяцінства адляцелі Кудысь у выцвіўшую даль. Колас. Мы даўно не тыя, — адляцелі, нібы сны, мары маладыя. А. Вольскі.

3. Адскочыць, адкінуцца ўбок ад моцнага ўдару, штуршка. [Хлапчук:] — Ды каб я крутнуўся, яны [дзяўчынкі] на дзесяць крокаў адляцелі б. Рунец.

4. Разм. Адарвацца, зваліцца, адпасці (пра што‑н. прымацаванае). Раптам адляцела кола, пакацілася з дарогі. Вось схілілася дадолу, чырканула, як парогам. Дубоўка. Лісты ў спякоту не жаўцелі — Згарнуліся ў колер свой І адляцелі без надзеі На кроплю праўды дажджавой. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sustain [səˈsteɪn] v.

1. падпіра́ць, падтры́мліваць, падмацо́ўваць; надава́ць сі́лы;

sustain smb.’s hopes падтры́мліваць у кім-н. надзе́і;

sustain a conversation падтры́мліваць размо́ву;

sustain life падтры́мліваць жыццё

2. fml вытры́мліваць, перано́сіць;

sustain a loss перане́сці стра́ту

3. law пацвярджа́ць;

Objection sustained! Пярэчанне пацверджана!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

despair

[dɪˈsper]

1.

n.

адча́й -ю m., кра́йняя безнадзе́йнасьць, ро́спач f.

2.

v.i.

тра́ціць надзе́ю, ня мець надзе́і

The doctors despaired of saving the sick man’s life — Ле́кары стра́цілі надзе́ю, што ўрату́юць хво́рага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)