betray [bɪˈtreɪ] v.

1. здра́джваць; станаві́цца здра́днікам

2. падво́дзіць (каго-н.), не апра́ўдваць (даверу, надзеі);

He betrayed my trust over and over again. Ён падводзіў мяне зноў і зноў.

3. : betray oneself вы́даць сябе́; прагавары́цца (нечака́на)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)