1. Маладая галінка, сцябло расліны з лісцем, якое вырасла ад больш старога сцябла ці ствала, або малая галінка, якая вырасла ад кораня асноўнай расліны.
Маладыя парасткі на старым ствале.
2. Сцябло расліны ў самым пачатку яго развіцця з насення.
Насенне пусціла парасткі.
3. звычайна мн., перан., чаго. Першае праяўленне, пачатак чаго-н., зародак.
Парасткі новага.
|| прым.па́расткавы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Паго́ныч (пагоныш) ’птушка’ (Мат. Гом.). Рус.погоныш ’пастушок, малая балотная курачка’ («свищет по-пастушьи» — Даль). Да гнаць, паганяць: рускі сінонім тлумачыць матывацыю назвы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АМУ́Р,
малая планета № 1221. Адлегласць ад Сонца ў перыгеліі 1,06, у афеліі 2,78 а.а. Найменшая адлегласць ад Зямлі 15 млн.км. Адкрыта Э.Дэльпортам (Бельгія, 1932).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Гусялапка (род раслін) 4/96
- » - малая 4/96 (іл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
велічыня́ж.
1. (объём, протяжённость, количество чего-л.) разме́р м., величина́;
в. зарпла́ты — разме́р зарпла́ты;
2. простра́нность, обши́рность;
3.мат., физ. величина́;
бяско́нца мала́я в. — бесконе́чно ма́лая величина́;
4.перен. величина́;
ён. в. ў наву́цы — он величина́ в нау́ке;
○ абсалю́тная в. — абсолю́тная величина́;
пастая́нная в. — постоя́нная величина́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыко́пак ’малая ўкладка сена на сенажаці’ (нясвіж., ЛА, 2), пріко́пык ’невялікая капа, складзеная асобна або каля вялікай капы ці стога’ (Юрч., Мат. Маг.). Да капа́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мэтлік ’малая ўкладка снапоў у полі’ (цэнтр.-зах., ДАБМ, к. 286; Яруш.; лаг., Шатал.). Да мэндлік (гл.). Выпадзенне абумоўлена лакальнай (палескай) гіперправільнасцю рэфлексе польск.‑ę‑ перад зубным.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ручаёк
1.Малая рэчка (Навагр., Слаўг.).
2. Веснавы, дажджавы, крынічны струмень (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Napf
m -(e)s, Näpfe паўмі́сак, (мала́я) мі́ска, ку́бак
den ~ voll schöpfen — набра́ць [налі́ць] по́ўную мі́ску
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
minnow
[ˈmɪnoʊ]
n., pl. -nows or coll. -now
жыве́ц, пячку́р, ве́льмі мала́я ры́бка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)