beta

[ˈbeɪtə]

n.

1) бэ́та, друга́я лі́тара грэ́цкага альфабэ́ту

2) часьці́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

P, p

[pi:]

n., pl. P's or p’s

шасна́ццатая лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vowel

[vaʊəl]

1.

n.

гало́сны -ага m. (гук, лі́тара)

2.

adj.

гало́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

W, w

[ˈdʌbəlju:]

n. W's or w’s

два́ццаць трэ́цяя лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аме́га

(гр. о mega)

апошняя літара грэчаскага алфавіта;

альфа і а. — пачатак і канец, аснова ўсяго.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

litera

liter|a

ж.

1. літара;

wielka (duża) ~a — вялікая літара;

mała ~a — малая літара;

~y drukowane — друкаваныя літары;

~ami — пропіссю;

pisać od wielkiej (dużej) ~y — пісаць з вялікай літары;

2. ~y мн. ініцыялы;

zgodnie z ~ą prawa перан. адпаведна з законам; згодна з літарай закона;

co do ~y (wykonać co) — літара ў літару (зрабіць што);

cztery ~y перан. эўф. зад, задніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пі

(гр. π = літара грэчаскага алфавіта, якая абазначае гук «п»)

мат. ірацыянальны лік, роўны адносінам даўжыні акружнасці да дыяметра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

letter [ˈletə]n.

1. пісьмо́, ліст;

a registered letter заказно́е пісьмо́;

a letter of introduction рэкамендацы́йнае пісьмо́;

aletter of credit акрэдыты́ў;

post a letter BrE/mail a letter AmE пасла́ць ліст

2. лі́тара;

a capital letter вялі́кая лі́тара;

a small letter мала́я лі́тара;

3. pl. letters infml літарату́ра;

a man of letters літара́тар

♦

to the letter літара́льна, дакла́дна;

I followed the instructions to the letter. Я дакладна прытрымліваўся інструкцыі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АНАГРА́МА

(ад ана... + грэч. gramma літара),

1) слова ці словазлучэнне, утворанае перастаноўкай літар, напр.: псеўданімы М.Алданаў (М.Ландаў), Акшарум (Р.Мурашка), Ак.Чыж (Х.Жычка). Анаграму выкарыстоўваюць у шарадах.

2) Спосаб вершаскладання на санскрыце, лац. і інш. стараж. індаеўрап. мовах, калі асобныя фанемы самага важнага слова ў вершы паўтараюцца ў складзе інш. слоў.

т. 1, с. 331

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

o

[oʊ]

n. O's or o’s.

1) пятна́ццатая лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2) нуль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)