entzündbar

a

1) запа́льны, лёгкі на загара́нне

2) па́лкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дызле́птыкі

(ад дыз- + гр. leptos = лёгкі)

тое, што і галюцынагены.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

tinge [tɪndʒ] n.

1. лёгкі акра́с, адце́нне, тон

2. налёт, след; пры́месь;

a tinge of irony ірані́чная но́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

whisk​1 [wɪsk] n.

1. ве́нічак, мяцёлка

2. пама́хванне (хвастом); лёгкі ўзма́х;

in/with a whisk адны́м ма́хам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плёвый прост. пусты́; (легко исполнимый) лёгкі;

плёвое де́ло гэ́та раз плю́нуць, гэта пуста́я (лёгкая) спра́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

танк​I воен. танк, род. та́нка м.;

лёгкий танк лёгкі танк;

тяжёлый танк ця́жкі танк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зефі́р, ‑у, м.

1. Паэт. Цёплы, лёгкі ветрык.

2. Баваўняная тканіна для бялізны. Кашуля з зефіру.

3. Сорт лёгкай фруктовай пасцілы.

[Ад грэч. zephyros — заходні вецер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічны элемент, лёгкі газ, які ў злучэнні з кіслародам утварае ваду. Перакіс вадароду. Хлорысты вадарод вадарод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ўзкі

1. (зусім гладкі, слізкі) glatt, glítschig;

2. (плаўны, лёгкі) (пра pyx, паходку) gléitend, schwébend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

найлягчэ́йшы (найвыш. ст ад лёгкі) der (áller)léichteste;

найлягчэ́йшая вага́ спарт Flíegengewicht n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)