зарудзе́ць, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца рудым; зрудзець. Папера ад сонца зарудзела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скача́цца, ‑аецца; зак.

Зляпіцца, зрабіцца прадметам круглай формы. Галушка лёгка скачалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абазна́чыцца, ‑чыцца; зак.

Зрабіцца прыкметным; акрэсліцца. Мужчыны пакрочылі да другога берага, ля якога ўжо.. абазначылася цёмная палоска не то мокрага снегу, не то вады. Курто. // Зрабіцца адчувальным, наяўным. У сакавіку абазначыўся надыход вясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́снуць, -ну, -неш, -не; скіс, -сла; -ні; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць кіслым; пракіснуць.

Суп скіс.

2. перан. Зрабіцца вялым, сумным, страціць упэўненасць (разм.).

Скісла ад такіх навін.

|| незак. скіса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паспарне́ць, ‑ее; зак.

Зрабіцца спорным, спарнейшым. Нахмарыла яшчэ болей, дождж паспарнеў. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паялча́ць, ‑ае; зак.

1. Зрабіцца ёлкім, ялчэйшым.

2. З’ялчаць — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абезгало́сець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Пра спевакоў — страціць голас; зрабіцца безгалосым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абквэ́цацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Абмазацца чым‑н.; зрабіцца брудным; запэцкацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абку́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пакрыцца гарам, сажай; зрабіцца чорным ад дыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забрудне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца брудным; забрудзіцца. Забруднелі вокны. Падлога забруднела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)