кляймо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кляйма; які з’яўляецца кляймом. Кляймовы знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмблематы́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да эмблемы, з’яўляецца эмблемай. Эмблематычны знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

logo

нескл. лагатып; фірменны знак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

red alert

знак небясьпе́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

caret

[ˈkærɪt]

n.

знак уста́ўкі (^)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

брудэрша́фт, -а, м.

У выразе: піць брудэршафт або на брудэршафт з кім — трымаючы чаркі ў скрыжаваных руках і чокаючыся, выпіць у знак замацавання сяброўства і права звяртацца на «ты».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

minus​1 [ˈmaɪnəs] n.

1. (знак) мі́нус

2. infml недахо́п

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сакмо́ След, знак ад падэшвы нагі на раллі, пяску (Гродз.). Тое ж знак (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

панагі́я, ‑і, ж.

Нагрудны знак праваслаўных епіскапаў у выглядзе невялікай упрыгожанай іконы на ланцужку.

[Грэч. panagía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ўзны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паўзы (у 3 знач.). Паўзны знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)