займеннік - Пошук

гэ́ты

займеннік, указальны, безасабовы

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гэ́ты	гэ́та гэ́тая	гэ́та гэ́тае	гэ́тыя
Р.	гэ́тага	гэ́тай гэ́тае	гэ́тага	гэ́тых
Д.	гэ́таму	гэ́тай	гэ́таму	гэ́тым
В.	гэ́ты (неадуш.) гэ́тага (адуш.)	гэ́ту гэ́тую	гэ́та гэ́тае	гэ́тыя гэ́тых
Т.	гэ́тым	гэ́тай гэ́таю	гэ́тым	гэ́тымі
М.	гэ́тым	гэ́тай	гэ́тым	гэ́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́ш

займеннік, прыналежны, безасабовы

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	на́ш	на́ша на́шая	на́ша на́шае	на́шы на́шыя
Р.	на́шага	на́шай на́шае	на́шага	на́шых
Д.	на́шаму	на́шай	на́шаму	на́шым
В.	на́шага (адуш.) на́ш (неадуш.)	на́шу на́шую	на́ша на́шае	на́шых на́шы на́шыя
Т.	на́шым	на́шай на́шаю	на́шым	на́шымі
М.	на́шым	на́шай	на́шым	на́шых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

указа́тельный паказа́льны; указа́льны;

указа́тельная стре́лка паказа́льная стрэ́лка;

указа́тельный па́лец указа́льны па́лец;

указа́тельное местоиме́ние грам. указа́льны займе́ннік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dzierżawczy

1. лінгв. прыналежны;

zaimek dzierżawczy — прыналежны займеннік;

2. уст. арэндны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прынале́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які належыць да чаго‑н., уваходзіць у склад чаго‑н.; які мае адносіны да чаго‑н. Быць прыналежным да арганізацыі. Людзі, прыналежныя да мастацтва. □ Я сядзеў, і думкі цяклі ў галаве маёй. Думкі аб стагоддзях, якім я .. цяпер быў прыналежны. Караткевіч.

2. У граматыцы — які выражае прыналежнасць да каго‑, чаго‑н. Прыналежны займеннік. Прыналежны прыметнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аху́хцінацямненькі выкл. ’уздых аблягчэння пасля фізічнай нагрузкі’ (полац., Садоўскі, вусн. паведамл.). Складанае ўтварэнне, у якім можна вылучыць наступныя элементы: а‑хух‑ці‑на‑ця‑мненькі, дзе а прыстаўное; хух адпавядае выкл. ’ах, ох’ (КСП); ці па паходжанню асабовы энклітычны займеннік дав. скл. адз. л. 2‑й асобы; на няяснага паходжання, магчыма, узмацняльная часціца тыпу рус. ‑на ў эвона ’вось’, звязаная з займеннікам *onъ, Фасмер, 4, 513; ця па паходжанню асабовы энклітычны займеннік він. скл. адз. л. 2‑й асобы, параўн. а́хця мне выкл. ’гора мне!’ (дзісн., Рам. 8, 519); мненькі займеннік мне з экспрэсіўнай суфіксацыяй, характэрнай для такога тыпу выклічнікаў, параўн. авохцінькі, ахці мненюшкі, ацінькі (ад аці ’дзякую’, гл.), «спешчаныя» формы тыпу спатанькі (ад спаць) і інш., гл. Карскі 2-3, 64, пры гэтым магчыма народнаэтымалагічнае збліжэнне канца слова і цёмны, цёмна, параўн. запісы а вой цямней выкл. ’выказванне незадавальнення’, якія Клопава (Лінгв. зб., 143) выводзіць з авохці мне і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

той-сёй

займеннік, няпэўны, безасабовы

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	той-сёй	та́я-ся́я	тое-сёе	ты́я-сі́я
Р.	таго́-сяго́	той-сёй	таго́-сяго́	тых-сіх
Д.	таму́-сяму́	той-сёй	таму́-сяму́	тым-сім
В.	таго́-сяго́ (адуш.) той-сёй (неадуш.)	ту́ю-сю́ю	то́е-сёе	тых-сіх ты́я-сі́я
Т.	тым-сім	той-сёй	тым-сім	ты́мі-сі́мі
М.	тым-сім	той-сёй	тым-сім	тых-сіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чый-не́будзь

займеннік, няпэўны, безасабовы

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чый-не́будзь	чыя́-не́будзь	чыё-не́будзь	чые́-не́будзь
Р.	чыйго́-не́будзь	чыёй-не́будзь	чыйго́-не́будзь	чыі́х-не́будзь
Д.	чыйму́-не́будзь	чыёй-не́будзь	чыйму́-не́будзь	чыі́м-не́будзь
В.	чыйго́-не́будзь (адуш.) чый-не́будзь (неадуш.)	чыю́-не́будзь	чыё-не́будзь	чыі́х-не́будзь чые́-не́будзь
Т.	чыі́м-не́будзь	чыёй-не́будзь	чыі́м-не́будзь	чыі́мі-не́будзь
М.	чыі́м-не́будзь	чыёй-не́будзь	чыі́м-не́будзь	чыі́х-не́будзь

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

які́-ко́лечы

займеннік, няпэўны, безасабовы

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	які́-ко́лечы	яка́я-ко́лечы	яко́е-ко́лечы	які́я-ко́лечы
Р.	яко́га-ко́лечы	яко́й-ко́лечы	яко́га-ко́лечы	які́х-ко́лечы
Д.	яко́му-ко́лечы	яко́й-ко́лечы	яко́му-ко́лечы	які́м-ко́лечы
В.	яко́га-ко́лечы (адуш.) які́-ко́лечы (неадуш.)	яку́ю-ко́лечы	яко́е-ко́лечы	які́х-ко́лечы які́я-ко́лечы
Т.	які́м-ко́лечы	яко́й-ко́лечы яко́ю-ко́лечы	які́м-ко́лечы	які́мі-ко́лечы
М.	які́м-ко́лечы	яко́й-ко́лечы	які́м-ко́лечы	які́х-ко́лечы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

які́-ко́львек

займеннік, няпэўны, безасабовы

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	які́-ко́львек	яка́я-ко́львек	яко́е-ко́львек	які́я-ко́львек
Р.	яко́га-ко́львек	яко́й-ко́львек	яко́га-ко́львек	які́х-ко́львек
Д.	яко́му-ко́львек	яко́й-ко́львек	яко́му-ко́львек	які́м-ко́львек
В.	яко́га-ко́львек (адуш.) які́-ко́львек (неадуш.)	яку́ю-ко́львек	яко́е-ко́львек	які́х-ко́львек які́я-ко́львек
Т.	які́м-ко́львек	яко́й-ко́львек яко́ю-ко́львек	які́м-ко́львек	які́мі-ко́львек
М.	які́м-ко́львек	яко́й-ко́львек	які́м-ко́львек	які́х-ко́львек

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Verbum