Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gestéllungsbefehl
n -(е)s, -e уст., вайск. мабілізацы́йнае прадпіса́нне, зага́д з’яві́цца (на прызыўны пункт)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
prohibition
[,proʊəˈbɪʃən]
n.
1) забаро́на f.
2) зако́н або́зага́д аб забаро́не
3) забаро́на алькаго́льных напо́яў (у ЗША), прагібі́цыя f., сухі́ зако́н
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Нішкну́ць ’маўчаць’ (Ян.), ні чхні́, ні шкні́ ’загад маўчаць’ (лоеў., Полымя, 1978, 5, 255), укр.ни́шкнути ’маўчаць’, рус.нишкну́ть, ничкну́ть, ничхну́ть, ни́шнуть ’тс’. Цёмнае слова, несумненна звязанае з ні́шкам, ’цішком, моўчкі’ (гл.). Паводле Фасмера (3, 77), з ні і шы́каць; у такім выпадку формы з ‑чх‑ — вынік народнаэтымалагічнага збліжэння з чыха́ць, чхаць, параўн. чхну́ць ’пыхнуць’: Сядзі і ні чхні, каб цябе ніхто і ні чуў! (Бяльк.), а формы з ‑чк‑, магчыма, з чыкаць ’цікаць’ (Бяльк.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
распараджа́цца, распарадзі́цца
1. (аддаць загад абчым-н) ánordnen vt; veránlassen vt;
2. (чым-н) disponíeren vt, verfügen vi (über A);
распараджа́цца сваёй маёмасцю über sein Vermögen disponíeren [verfügen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
по веле́нию до́лга як ка́жа абавя́зак, па абавя́зку;
по щу́чьему веле́нью па шчупако́вай во́лі, цу́дам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліквідава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., каго-што.
Правесці (праводзіць) ліквідацыю. [Бохан:] — Абвяшчаю вам загад штаба: атрад ваш мы ліквідуем, распускаем.Лынькоў.Сёння з раніцы я пачаў перадаваць тэлеграмы, спадзеючыся хутка ліквідаваць загрузку.Шынклер.Ганне Сяргееўне і раней у падполлі прыходзілася сустракацца з такімі выпадкамі, калі трэба было ліквідаваць правакатараў.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбэ́шчанасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць разбэшчанага (у 2 знач.); амаральнасць, распушчанасць. Духоўная спустошанасць, маральная разбэшчанасць, як не трэба лепш, сведчылі аб загніванні прыгоннага ладу.Казека.Рэдактар напісаў загад аб звальненні з рэдакцыі Сяргея Росліка за п’янства, за бытавую разбэшчанасць, за парушэнне працоўнай дысцыпліны.Сабаленка.
2. Уласцівасць разбэшчанага (у 3 знач.); разбалаванасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прымусіць растварыцца. Растварыць соль у вадзе.//перан. Прымусіць зліцца з чым‑н., зрабіць незаўважаным сярод каго, чаго‑н.; паглынуць. Перад наступленнем карнікаў быў мой загад: жанчын, дзяцей, хворых рассяліць у вёсках, растварыць у насельніцтве.Шамякін.На дварэ сцямнела, прыцемкі скралі, растварылі абрысы дамоў, прадметаў, людзей.Радкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zarządzenie
zarządzeni|e
н. распараджэнне; загад;
wydać ~e — аддаць (выдаць) распараджэнне;
na ~e (według ~а) — па распараджэнні; па загадзе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)