overstay [ˌəʊvəˈsteɪ] v.

1. затры́млівацца (надта доўга), засе́джвацца

2. пратэрміно́ўваць

♦

over stay one’s welcome загасцява́цца; злоўжыва́ць гасці́ннасцю, надакуча́ць гаспадара́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Таро́йкацца ’доўга гаварыць, дамаўляцца, спрачацца; валаводзіць, марудзіць, спрачаючыся’ (ТСБМ), ’гутарыць, спрачацца’ (Шат., Варл., Гіл.), ’бавіцца; спрачацца’ (Жд. 3), ’важдацца, займацца’ (паст., Сл. ПЗБ), ’безвынікова мітусіцца па якой-небудзь справе’ (мядз., Нар. словатв.). Экспрэсіўны варыянт таро́кацца ’спрачацца, доўга дамаўляцца’, гл. тарокаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ваўчо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. гл. воўк.

2. Цацка ў выглядзе круга або шарыка на шпяні, якая пры хуткім вярчэнні доўга захоўвае вертыкальнае становішча.

Пусціць в.

Круціцца ваўчком (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папае́сці, -е́м, -ясі́, -е́сць; -ядзі́м, -ясце́, -яду́ць; папае́ў, -е́ла; папае́ш і папаяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).

Есці доўга, неаднаразова; з’есці многа чаго-н.

Ну мы і папаелі ў гасцях!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уці́хнуць, -ну, -неш, -не; уці́х, -хла; -ні́; зак.

Тое, што і заціхнуць.

Шум уціх.

Уціхла навальніца.

Боль уціх.

Дзіця плакала доўга, а потым змаглося і ўціхла.

|| незак. уціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Аздабні́чка ’дзяўчына, якая доўга прыхарошваецца перад люстэркам’ (КЭС, лаг.). Гл. аздоба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сце́гацца ’сцягвацца; укарочвацца, праходзіць марудна, доўга (пра час)’ (ПСл). Гл. сцягацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крэ́кер

(англ. cracker)

1) сухое пячэнне, здольнае доўга захоўваць свае якасці; разнавіднасць галеты;

2) тонкія лустачкі, высушаныя скрылёчкі бульбы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Ладэ́дзіць ’доўга, няспешна расказваць, весці працяглую размову’ (Нар. сл.). Да лададзёць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскату́рхацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

1. Абудзіцца ад сну.

Кастусь доўга не мог р. ад сну.

2. перан. Выйсці са стану пасіўнасці, разварушыцца.

Нарэшце дзеці раскатурхаліся.

|| незак. раскату́рхвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)