У давяршэннечаго — у дадатак да таго, што папярэднічала, было раней. Снедалі. Бульба ў лупінах, падагрэтая.. учарашняя капуста, хлеб, як зямля, і халодныя аладкі.. У давяршэнне роскашы старая прынесла з прыпека .. гаршчок з соллю.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2.Дадатак, дабаўка да чаго‑н. Дапаўненне да інструкцыі. Унесці папраўкі і дапаўненні ў рэзалюцыю.
3. Даданы член сказа, выражаны назоўнікам ускоснага склону або іншай часцінай мовы ў функцыі назоўніка. Прамое дапаўненне. Ускоснас дапаўненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
thereto
[,ðerˈtu:]
adv.
1) да таго́, да яго́
2) у дада́так; такса́ма; апрача́ таго́; звыш таго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
appendix
[əˈpendɪks]
n., pl. -dixes, -dices
1) дада́так(да кні́гі, дакумэ́нту)
2) Anat. адро́стак сьляпо́е кі́шкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ánhängsel
n -s, -
1) дада́так; дава́жка
2) фам. сям’я́, дзе́ці
3) біру́лька
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Забе́л ’зашчэп у бервяне пры адпілоўванні’ (Бяльк.). Рус.арханг.забе́л ’ачышчаная ад кары вяршыня кала’. Бяссуфіксны наз ад дзеяслова забяліць, як і забел ’дадатак у ежу’ (Касп.). Параўн. чэш.záběl ’пена пры квашанні піва і інш.’ Пры ачышчэнні ад кары дрэва робіцца белым, адкуль і забел. Гл. белы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мале́зны ’вельмі малы’ (астр., Сл. ПЗБ). Зах.-укр.мале́зний ’малы, дробязны’. Да малы́ (гл.). Утворана пры дапамозе суфікса ‑езн‑ (‑эзн‑) са значэннем высокай меры якасці (Бел. гр.₂, 1, 310). Бел.-зах.-укр. ізалекса. Дадатак да суфікса ‑н‑ (тут ‑ез‑) у бел. гаворках мяняецца, параўск. малесы, малёхтанечкі і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dobitka
dobitk|a
ж.спарт. дабіванне;
na ~ę — у дадатак; у прыдачу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прыкапа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Прыкрыць, прысылаць зямлёй. Прыкапаць яблыні. □ Трактар загналі ў гушчар, прыкрыўшы саломай, прыкапалі зямлёй.Шахавец.[Сяргееў:] — Дадому вінтовак не насіце і так скажыце другім. Прыкапалі, запомнілі, у якім месцы, і ўсё.Федасеенка.
2. і чаго. Дакапаць, накапаць у дадатак. Прыкапаць бульбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апрача́, прыназ.зР.
1. За выключэннем каго‑, чаго‑н. Усе партызаны, апрача сакратара, былі незнаёмыя людзі.Шамякін.
2. Звыш чаго‑н., у дадатак да чаго‑н. На папялішчы, апрача печы, тарчалі шкілеты абгарэлых жалезных ложкаў.Якімовіч.
•••
Апрача таго (узнач.пабочн.) — акрамя таго, да таго ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)