падпіса́ць сов., в разн. знач. подписа́ть;
п. зая́ву — подписа́ть заявле́ние;
п. дагаво́р — подписа́ть догово́р;
п. не́калькі радко́ў — подписа́ть не́сколько стро́чек;
п. на газе́ты — подписа́ть на газе́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
каба́льны
1. (пра таго, хто ў кабале) léib¦eigen, hörig;
2. перан (які закабаляе) drückend, knéchtend;
каба́льны дагаво́р áusbeuterischer Vertrág;
каба́льная здзе́лка úngleiches [úngerechtes] Ábkommen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
agreement [əˈgri:mənt] n.
1. зго́да, дамо́ў ленасць;
come to an agreement прыйсці́ да зго́ды; пагадзі́цца
2. пагадне́нне, дагаво́р;
a trade agreement гандлёвае пагадне́нне;
a bilateral agreement двухбако́вае пагадне́нне
3. ling. дапасава́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вы́вет ’вылік, выключэнні’ (Гарэц., Др.-Падб.), ст.-рус. вывѣтъ ’выключэнне’ (з XV ст.). Корань той жа, што і ў савет, рус. ответ і інш.; параўн. ст.-рус. вѣтъ ’рада, дагавор’ (Фасмер, 2, 367), на думку Мельнічука (Восточносл. и общ. яз., 109), вытворнае ад *větiti ’гаварыць’, для якога было характэрным першапачатковае значэнне ’адзначаць галінкай, выключаць’ (прасл. větь ’галінка’), тады вывет ’абмежаванне’, параўн. у Зізанія ц.-слав. извѣтъ, перакладзенае ст.-бел. вымовка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
contract2 [kənˈtrækt] v.
1. заключа́ць дагаво́р/пагадне́нне; браць на сябе́ абавя́зкі
2. сціска́ць; сціска́цца; скарача́ць; скарача́цца;
cont ract expenses скарача́ць выда́ткі
3. набыва́ць (прывычку, звычку), атры́мліваць, падхо́пліваць;
contract a disease захварэ́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
абавяза́цельства, ‑а, н.
1. Абяцанне або дагавор, якія патрабуюць абавязковага выканання ад таго, хто іх дае. Узяць на сябе абавязацельства. Абавязацельствы перад дзяржавай. Сацыялістычныя абавязацельствы. □ Частка нашых кадраў усё яшчэ не разумее простай ісціны, што любыя ўскладненні ні ў якім выпадку не знімаюць адказнасці за выкананне планаў і абавязацельстваў. Машэраў.
2. Грашовы пазыковы дакумент. Пазыковае абавязацельства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kontrahíeren
1.
vt сця́гваць, сціска́ць
2.
vt заключа́ць (кантракт, дагавор)
Schúlden ~ — заключа́ць даўгаво́е абавяза́цельства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
тыпавы́ Éinheits-, Týpen-, typisíert;
тыпавы́ дагаво́р Mústervertrag m -(e)s, -träge, Ráhmenvertrag m;
тыпавы́ прае́кт Týpenprojekt n -(e)s, -e, Týpenentwurf m -(e)s, -würfe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
zawierać
незак.
1. заключаць;
zawierać umowę — заключаць дагавор (дамову);
zawierać związek małżeński — браць шлюб;
2. утрымліваць; змяшчаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ponawiać
незак. аднаўляць; паўтараць;
ponawiać doświadczenie — паўтараць вопыт;
ponawiać prośbę — паўтараць просьбу;
ponawiać umowę — аднаўляць дамову (дагавор)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)