крамяні́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць крамяністага. Крамяністасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зы́бкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зыбкага. Зыбкасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́ленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць засоленага. Засоленасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́пкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сыпкага. Сыпкасць, глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

послепосевно́й с.-х. пасляпасяўны́;

послепосевна́я обрабо́тка по́чвы пасляпасяўна́я апрацо́ўка гле́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

почвоутомле́ние ср., с.-х. глебастамле́нне, -ння ср., высі́льванне (высіле́нне) гле́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрыхле́нне н. с.-г. (глебы) uflockerung f -, Lckerung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паглына́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць паглынальнага. Паглынальнасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэра́цыя, ‑і, ж.

Насычэнне паветрам; праветрыванне. Аэрацыя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завільго́чаны, ‑ая, ‑ае.

Напоўнены, насычаны вільгаццю. Завільгочаныя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)