нераствара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не паддаецца растварэнню. Нерастваральныя злучэнні глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзо́лісты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе падзол. Падзолістыя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саланцава́тасць, ‑і, ж.

Наяўнасць солей натрыю ў глебе. Саланцаватасць, глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саланча́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Тып глебы, які характарызуецца наяўнасцю ў верхніх гарызонтах лёгкарастваральных солей у колькасцях, якія перашкаджаюць развіццю большасці раслін.

Саланчакі Азіі.

|| прым. саланчако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угнаі́ць, угнаю́, угно́іш, угно́іць; угно́ены; зак., што.

Павысіць пажыўныя ўласцівасці (глебы) унясеннем якога-н. рэчыва.

У. агарод.

|| незак. угно́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. угнае́нне, -я, н. і угно́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

erozja

ж. эрозія;

erozja gleby — эрозія глебы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fatness

[ˈfætnəs]

n.

1) сы́тасьць, тлу́стасьць f.

2) урадлі́васьць (гле́бы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

глебазна́ўства, ‑а, н.

Навука, якая займаецца вывучэннем глебы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глебастамле́нне, ‑я, н.

Зніжэнне ўрадлівасці глебы ў выніку парушэння правіл севазвароту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасляпасяўны́, ‑ая, ‑ое.

Які бывае, адбываецца пасля сяўбы. Пасляпасяўная апрацоўка глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)