каго́р

(фр. cahor, ад Cahors = назва французскага горада)

сорт чырвонага дэсертнага вінаграднага віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мала́га

(ісп. malaga, ад Malaga = назва горада ў Іспаніі)

сорт дэсертнага вінаграднага віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сабаён

(фр. sabayon)

падліўка з узбітых з цукрам жаўткоў, віна і вострых прыпраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адпусці́цца, -пушчу́ся, -пу́сцішся, -пу́сціцца; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аслабнуць, стаць менш нацягнутым, заціснутым.

Папруга адпусцілася.

2. Страціць загартоўку.

Сякера адпусцілася.

3. перан. Палагаднець, стаць больш згаворлівым.

Маці пазлуе крыху і адпусціцца.

4. Даравацца (пра грэх, віну і пад.).

Ім віна не адпусціцца — прыпомніцца ўсё.

|| незак. адпуска́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прычашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычашчаць — прычасціць і прычашчацца — прычасціцца.

2. Адзін з абрадаў хрысціянскай рэлігіі, у якім веруючыя ў выглядзе хлеба і віна прымаюць быццам цела і кроў Хрыста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вінадар (паэт.) ’той, хто дорыць віно’ (КТС, Р. Барадулін). Новаўтворанае складанае слова. Да віно і дарыць (гл.). Параўн. ст.-рус. винодати ’дарэнне віна’ (XII ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

goblet

[ˈgɑ:blət]

n.

1) ча́ра, ча́рка f., бака́л (да віна́)

2) Archaic ку́бак -ка m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wina

win|a

ж. віна;

uznać swoją ~ę — прызнаць сваю віну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Facit insanire sanos copia vini

Празмернае ўжыванне віна адбірае розум і ў разумных.

Чрезмерное употребление вина сводит с ума и разумных.

Гл.: Ebrietas est...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Вінарка ’бутэлька для віна’ (КТС) утворана ад лексемы віна́рня ’вінны пограб’; ’вінная крама’. Суф. ‑ка той самы, што і ў лексем бутэлька (гл.), мане́рка ’біклага’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)