Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Тарамба́ніць ’несці, цягнуць цяжкае, вялікае, грузнае; тарабаніць’ (Сл. рэг. лекс.). Гл. тараба́ніць; устаўка м пад уплывам выклічніка тара́м, параўн. тарарам, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хма́ра, -ы, мн. -ы, хмар, ж.
1.Вялікае, звычайна цёмнае воблака, якое прыносіць дождж, град, снег.
З-за лесу выпаўзала цёмная х.
2.перан., каго-чаго. Мноства, вялікая колькасць.
Х. камароў.
|| памянш.хма́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (да 1 знач.).
|| прым.хма́равы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сусве́т, -у, М -све́це, м.
1. (С вялікае). Увесь свет, бясконцы ў часе і прасторы, разнастайны па формах, якія прымае матэрыя ў працэсе свайго развіцця.
Разгадаць тайны Сусвету.
2. Зямны шар, Зямля з усім, што існуе на ёй.
Аб’ехаць увесь с.
|| прым.сусве́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Сусветная прастора.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Таўле́тка ’вялікае люстра, якое ставіцца на падлогу’ (гродз., ЖНС). Няясна; параўн. укр.дыял.тавле́тка ’грыфельная дошка’, рус.та́вель ’дошка, табліца’. Гл. табліца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
маўзале́й, ‑я, м.
Вялікае надмагільнае архітэктурнае збудаванне; надмагільны помнік, грабніца. Маўзалей Леніна. □ Нясе прывет сардэчны Туды паток людзей, Туды, дзе стаў навечна Гранітны маўзалей.Бялевіч.
[Грэч. Mausōléion.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ціху́ткі, ‑ая, ‑ае.
Вельмі ціхі. І ў гэтым гомане няўпынным, І ў ціхуткім шэпаце лістоў Чую рух вялікае машыны Нашых дзён і будучых гадоў.Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
calamity
[kəˈlæməti]
n., pl. -ties
1) вялі́кае няшча́сьце, бяда́f
2) катастро́фа f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
prominence
[ˈprɑ:mɪnəns]
n.
1) вялі́кае значэ́ньне; выда́тнасьць f.
2) выпу́класьць f.; вы́тыркласьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
everglade
[ˈevərgleɪd]
n.
балаці́стая нізі́на (ме́сцамі паро́слая высо́кай траво́ю); вялі́кае бало́та, ба́гна f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)